6. Gaiduk Hrizic
jaskinia, na ostrym kamieniu
Ukrywanie żołnierz dzielny Hrizich.
Wraz z nim jego żona Katerina,
Wraz z nim jego syn dwa słodkie,
Nie mogą one być z vydti jaskini.
Strzec swoich złych wrogów.
Jeśli są one trochę głowa by podnieść,
Natychmiast wycelował broń czterdziestu.
Trzy dni oni, trzy dni nie jeść,
Piliśmy tylko wody deszczowej,
Zgromadzone w wydrążonym kamieniu.
Na czwartym rose-czerwone słońce,
I woda w zbiorniku wyschły.
Następnie plotka, westchnienie, Katarzyna:
„Pan Bóg! zmiłuj się nad naszymi duszami!»
I padł martwy na ziemię.
Hrizich, patrząc na niego, płakał,
Sons płakać, gdy nie ma odwagi;
Oni po prostu wytrzeć je z oczu,
Gdy odwrócił się od Hrizich.
W piątym dniu najstarszy syn szalony,
Zaczął patrzeć na martwej matki,
Jeśli wilk na kozła spania.
jego brat, widział, przestraszony.
Płakał, jego starszy brat:
“drogi bracie! nie zniszczyć swoją duszę;
Masz pijany gorące moją krew,
I umrzemy z głodu,
Będziemy wychodzić z grobu
Ssące krew naszych wrogów ze snem”.
Hrizich wstał i zauważył: “pełny!
lepiej pocisk, od głodu i pragnienia”.
I wszyscy troje z klifu do doliny
zbiec, jak wściekłe wilki.
Siedem z nich ginie każdego,
Siedem kul każdym strzale przez;
Głowy wrogowie odcięte
A swoje włócznie sadzone, —
A i wtedy patrzeć na nich nie odważył.
Więc to było straszne synowie Hrizich.
7. Pieśń pogrzebowa Iakinfa Maglanovicha
z Bogiem, długa podróż!
Ścieżka znajdziesz, dzięki Bogu.
Księżyc świeci; noc clear;
Szkło vыpyta do dołu.
Bullet łatwiej gorączka;
Volen zmarł cię, jak żył.
Twój wróg ścigał niedbale;
Ale twój syn zabił go.
Pamiętaj o nas zza grobu,
Kohl uciec jakoś;
Z mojego ojca, drogi bracie,
Nie zapomnij łuk!
Ty mu powiedz, rana
I naprawdę wyleczyć;
dbam, - i syn Jan
I urodziła gospodyni.
Na cześć dziadka został mianowany Jan;
Mądry chłopak ja;
Posiada już ataganom
I strzelać pistolet.
Moja córka mieszka w Lizgore;
Z mężem nie było nudzić.
Tvark dawno poszedł do morza;
Alive Or Not, - sam się przekonasz.
z Bogiem, długa podróż!
Ścieżka znajdziesz, dzięki Bogu.
Księżyc świeci; noc clear;
Szkło vыpyta do dołu.
8. Marko Yakubovich
Przy bramie, usiadłem Marco Jakubowicz;
Przed nim siedział jego Zoe,
Chłopiec gra w ich najbliższym otoczeniu.
W drodze do niego jest obcy,
Jest blady i niemal powłócząc nogami,
Pyta pić, Na litość Boską.
Zoe wstał i udał się do wód,
I przechodniów popełnił miarka,
I przechodniów do dna wypił,
Tutaj, pijany, mówi Marche:
„To pod górą zobaczymy?»
Spotyka Marco Jakubowicz:
„To nasz rodowy cmentarz”.
Mówi nieznanego przechodnia:
“Siedzę w swoim cmentarzu,
Bo ja nie żyć długo”.
Tu rozvil szeroki pas,
Wydaje Marche krwawą ranę.
“trzy dni, Powiedział, - Noszę to pod sercem
Busurmana ołowiu kula.
umrę, Ci Bury moje ciało
na wzgórzu, Pod zielonym Yvoy.
I ze mną, aby umieścić mój miecz,
Ponieważ miałem wspaniałego wojownika”.
Zoe obsługiwane obcy,
I Marco zaczął badać ranę.
Nagle powiedział młody Zoe:
“Ratunku, Marco, Nie mogę
Wspierać nasz udział gości”.
Potem zobaczył Marco Jakubowicz,
Co przechodzień zginął z rąk nią.
Marko wieś na koniu Voronoho,
Zabrał ze sobą trupa
I poszedł z nim na cmentarz.
Jest głęboko wykopali grób
I zmarły został pochowany z modlitwą.
Tu idzie tydzień, jeszcze jeden,
Stał cienki syn Mark;
On przestał działać i igraszki,
Wszystko leży na maty tak jęczy.
Przez Jakubowicz kaluer przychodzi, —
Spojrzałem na dziecko i powiedział::
“Twój syn jest chory choroby niebezpieczne;
Spójrz na szyi White'a:
Czy widzisz krwawą ranę?
Ten wampir zęby, zaufaj mi”.
Cała wieś kaluerom starszego
Natychmiast udał się na cmentarz;
Tam wykopali grób przechodnia,
zobaczyć, - zwłoki są różowe i świeże, —
paznokcie róża, jak szpony kruka,
Opłata zarośnięte broda,
Czerwona krew zamazane usta, —
Pełne krwi głębokiego grobu.
Marco Bednыy wahają zamahnulsya,
Ale martwy mężczyzna krzyknął i natychmiast
Z grobu w lesie ruszył biegiem.
Biegł szybciej, niż konia,
Strzemiona ostry yazvima;
I kustochki pod nim i gięte,
A suki i popękane drewno,
łamanie, jak zamrożone gałązki.
Kaluer cmentarzysko
Chore dziecko tylko wytarł,
A wszystko to miało miejsce dzień na modlitwie.
O zachodzie słońca czerwonym słońcem
Zoe powiedziała, że jej mąż:
“pamiętać? dokładnie dwa tygodnie temu,
W tym czasie zmarł zło przechodnia”.
Nagle pies zaczął wyć głośno,
Sama drzwi Otvorylas,
I olbrzym poszedł, pochylony,
Usiadł, schowany pod nim nogi,
Głowa dotyka sufitu.
Patrzył nieruchomo na Marka,
Wciąż patrząc na niego Marco,
Zafascynowany jego strasznym okiem;
ale starzec, modlitewnik, aby odsłonić,
Zapaliłem oddział cyprys,
I dmuchnął dymem na giganta.
I potrząsnął wampir przeklęty,
W pośpiechu drzwi i ruszył uruchomiony,
jeśli wilk, Polowanie na myśliwego.
Na drugi dzień w tym samym czasie
szczekanie psa, otworzyły się drzwi,
A człowiek przyszedł w nieznane.
Był to wzrost, Jak rekrutować Tsesarskaya.
Siedział w milczeniu i patrzył na Marco;
Ale starzec wbił modlitwę.
karzeł rozpoczęła trzeci dzień mały, —
czy mógłby siedzieć w verhom szczura,
Ale przetarł jego złe oczy.
A starzec po raz trzeci pojechał,
I od tego czasu, ponieważ on nie wróci.
