Przedmowa
Ostatnio dostałem w swoje ręce książkę, drukowane w Paryżu w przeszłości 1834 nazwano: Podróże w Orient podejmowane na zlecenie francuskiego rządu #. Autor, na swój sposób opisujące kampanię 1829 rok, Kończy swój dyskusję z napisem:
Poeta wyróżnia jego wyobraźni znaleźć w tak wielu czynów, których był świadkiem jej przedmiot wierszem, ale że od Satyr #.
poetów, Była kampania turecki, Wiedziałem tylko o A. C. Khomyakov i. n. Murav'ev. Obie były w hrabiego Army Dibicha. Pierwsza pisemna podczas kilku pięknych wierszy lirycznych, Druga myśl o jego podróży do miejsc świętych, wykonując tzw wrażeniem. Ale nie czytałem żadnej satyra na podwyżkę Arzrumsky.
Nie sposób nie myślę, chodzi o to, o mnie, jeśli w tej samej książki, nie mogę znaleźć jego nazwisko wśród nazwisk generałów oddzielić kaukaska Korpusu. Wśród liderów kto dowodził (armia księcia Paskewitch) jeden wybitny Ogólne Mouravief ... Prince ... Prince Tsitsevaze gruziński ormiański Beboutof ... Książę Potiomkin, Ogólne Raiewsky, i wreszcie - M-R ... Puszkin, który opuścił stolicę śpiewać wyczyny rodaków #.
wyznaję: linie te przez francuskiego podróżnika, pomimo pochlebnych epitetów, Byłem bardzo zdenerwowany, zamiast karcenia rosyjskich czasopism. Szukaj inspiracji zawsze wydawało mi się zabawne i śmieszne dziwactw: Inspiracja nie znajdzie; ale musi znaleźć poetę. Przyjdź do wojny z, intonować przyszłe wyczyny, byłoby dla mnie, jedna strona, zbyt dumny, az drugiej - zbyt nieprzyzwoicie. I nie przeszkadzają w sądach wojskowych. To nie mój pogrzeb. może być, śmiały przekroczenie Sagan-lu, ruch, Kojima hrabia Paskiewicz wyciąć serasker przez Osmana Paszy, pokonać wroga z dwóch budynków w ciągu jednego dnia, szybka podróż do Arzrum, to wszystko, zakończyła się sukcesem, może, i niezwykle godny syczenie w oczach wojskowych (co, na przykład, r. Kupiec Konsul Fontanier, pisarzem podróży na Wschodzie); ale chciałbym się wstydzić napisać satyrę na słynnego dowódcy, łaskawie przyjąć mnie w cieniu swego namiotu i jest pośród swoich wielkich obaw mam pochlebne uwagi. Mężczyzna, nie mając silną potrzebę patronatem, pielęgnować swoje ciepło i gościnność, Po drugie z nich nie może nawet wymagać. Oskarżenie o niewdzięczności nie powinny być pozostawione bez zarzutów, jak nieznaczne krytyka literacka lub karcenia. Dlatego zdecydowałem się opublikować tę przedmowę i dać swoje notatki podróży, jak wszystko, że zostały napisane na temat kampanii 1829 rok.
А. Puszkina.
Rozdział pierwszy
step. gospodarze Kalmıtskaya. kaukaski wody. Gruzińska Droga Wojenna. Władykaukaz. Osetii pogrzeb. Terek. Darialskoe wąwóz. Przenoszenie przez ośnieżone góry. Pierwsze spojrzenie na Gruzję. akwedukty. Hozrev-Mirza. Dushetskyy burmistrz.
... Od Moskwie Poszedłem do Kałudze, Belev i Eagle, i uczynił to 200 dodatkowe mile; Dlatego realizowane Ermolova. Mieszka w Orle, w pobliżu którego jest jego wieś. I przyszedł do niego o ósmej rano i nie znaleźliśmy go w domu. Mój taksówkarz powiedział mi,, Yermolov że nikt nie jest, ale do ojca, prosty pobożny starzec, nie bierze sam, urzędników miejskich, i że każdy inny wolny dostęp. Godzinę później wróciłem do niego. Yermolov przyjął mnie ze zwykłą uprzejmością. Na pierwszy rzut oka, nie mogę znaleźć to najmniejszego podobieństwa do swoich portretach, zazwyczaj w drodze pisemnego profilu. zwracać się, ogień, szare oczy, szary stojak włosy dęba. Szef Hercules tygrysa na SARS. nieprzyjemny uśmiech, bo to nie jest naturalne. Kiedy myśli i marszczy brwi, staje się piękny i uderzająco przypomina poetycki portret, pysannыy Dovom *. Był w zielonej czerkieski chekmen. Na ścianach swojego gabinetu wisiały miecze i sztylety, pomniki jego rządów na Kaukazie. to, widocznie, chętnie wyburzenia ich bezczynność. Kilka razy został zabrany mówić o Paskiewicza zawsze uszczypliwie; Mówiąc o łatwości jego zwycięstw, Porównał ją do Jozuego, przed którym ściany spadały z dźwięku rurowego, i nazywa się Earl Erivan Earl Erihonskim. „Niech atak, on, - rozmowy Ermolov, - na pługu nie jest mądry, nie specjalistom, ale uparty, na przykład na pastwisku, Gubernator Shumla, - Paskiewicz i gone ". Zdałem słowo Yermolov gr. Tołstoj *, Paskiewicz że działał tak dobrze w kampanii perskiej, że mądry człowiek musiałby działać tylko gorzej, Aby odróżnić go od. Yermolov roześmiał, ale nie zgadzam. „To byłoby możliwe, aby ratować ludzi i koszty”, - powiedział. Myślę, co pisze lub chce pisać własne notatki. On jest niezadowolony z Historii Karamzin za; chciałby, do ognistego pióra przedstawiany narodu rosyjskiego przejścia od nicości do sławy i władzy. Książka nuta. Kurbski powiedział con amore #. Niemców dostał. „50 lat później - powiedział, - pomyśl, że w obecnej kampanii wspiera pruski lub armii austriackiej, przewodniczyć taka niemieccy generałowie ". Byłam z nim przez dwie godziny. Był zirytowany, że pamiętał moje imię i nazwisko. Przeprosił komplementy. Rozmowa dotknął kilka razy literaturę. O wierszach Griboyedov mówi, że z ich czytania - ból kości policzkowych. O rząd i polityka nie było słowo.
Miałem drogę Kurskiem i Charkowie; ale odwrócił się na bok na prostej drodze Tiflis, poświęcania dobry obiad w restauracji Kursk (Nie jest to drobnostka w naszej podróży) i ciekawy odwiedzić Uniwersytet Charkowie, że nie kosztuje restaurację Kursk.
Przed Yelets strasznej drogi. Kilka razy mój wózek utknął w błocie, przyzwoity brud Odessa. Zdarzyło mi się przekazać dzień nie więcej niż pięćdziesiąt mil. Wreszcie ujrzałem Woroneż i step swobodnie walcowane na zielonej równinie. W Novocherkassk znalazłem hrabia Puszkina *, który jechał w Tyflisie, i zgodziliśmy się podróżować razem.
Przejście z Europy do Azji jest bardziej wrażliwy na godziny: lasy znikają, wzgórza wygładzone, trawa gęstnieje i jest wielka siła roślinności; pokazując ptaków, nieznane w naszych lasach; Orły siedzą na stłuczki, oznacza większą drogę, jakby na straży, i dumnie patrzeć na podróżnika; fat pastwiska
Kobыlits neukrotimыh *
Dumnie wędrują stada.
Kałmucy usytuowane blisko stacji Hut. W ich namioty pasą ich brzydki, kosmate konie, znajomo ci przez piękne rysunki Orłowski.
Kilka dni temu odwiedziłem namiot kałmucki (ogrodzenie w kratkę, pokryte białą filcu). Cała rodzina idzie na lunch; garnek gotowane w środku, a dym poszedł do otworu, wykonany w górnej części namiotu. młody kałmucki, mu bardzo źle, szydło, tytoń do palenia. Usiadłem obok niej. „Jak masz na imię?»-«***». - „Ile masz lat?„-” Dziesięć i osiem ". - „Jakie są ci szycia?„-” spodnie ". - „Kto?„-” Sam ". - Dała mi fajkę i zaczął jeść śniadanie. Zaparzony puli herbaty z tłuszczu i soli baraniny. Podała mi czerpaka. Nie chciałem się poddać i przełknął, nie próbuje tłumaczyć ducha. Nie sądzę, kuchnia z innymi ludźmi mógłby zrobić coś nastier. Poprosiłem o coś do jej przejęcia. Dano kawałek suszy kobylyatiny; Byłem zadowolony, a. Kałmucki flirty mnie przeraziło; I szybko wysiadł z sań i udał się ze stepu Circe.
Stawropol widziałem na skraju chmury na niebie, uderzył oczy dokładnie dziewięć lat. Wszystkie były takie same, wszystko w tym samym miejscu. To - one szczyty łańcucha kaukaskiego.
Od Georgievsk poszedłem do gorącej wody. Tutaj znalazłem wielką zmianę. W swoim czasie kąpieli byliśmy w norach, pośpiesznie budowane. źródła, głównie w jego prymitywnej formie, byli, wędzone i płynęła z góry w różnych kierunkach, pozostawiając białe i czerwone znaki. Mamy zwrócił gwałtowny miarka wody z kory lub dolnej części rozbitej butelce. Teraz zbudowano wspaniałe łaźnie i domy. bulwar, posadzone lipy, przeprowadzone przez deklinacji Mashuk. Wszędzie nieskazitelnie czysty tor, zielony sklep, odpowiednie łóżka, mosty, pawilony. fashioned klucze, wyłożony kamieniem; na ścianach przybite do kąpieli instrukcje od policji; wszędzie porządek, czystość, Piękny ...
wyznaję: Wody kaukaskie są teraz bardziej wygodne; ale żal mi ich dawnym stanie dzikim; I żal stromych kamiennych ścieżkach, krzewy i niechronione urwiska, nad którym, wykorzystywany do, I wspiął. Ze smutkiem zostawiłem wodę i wrócił do Georgievsk. Wkrótce nadeszła noc. Pogodne niebo usiany milionami gwiazd. Pojechałem brzeg Podkumok. tutaj, wykorzystywany do, Kiedyś siedzieć ze mną,. Rajewski, słuchanie muzyki wody. Beszt okazałym czarnym i czarnym zdjęciu w oddali, otoczone górami, jego wasalami, i wreszcie zniknął w ciemności ...
Następnego dnia udaliśmy się i przyszedł do Ekaterinograd, niegdyś vicegeral miasto.
Z Ekaterinograd zaczyna Gruzińska Droga Wojenna; dodaj przystanków drogowych. Wynająć konie do Władykaukaz. Biorąc pod eskortę Kozaków i piechoty i jeden pistolet. Poczta wysyłana jest dwa razy w tygodniu, a odwiedzający ją przyłączyć: nazywa się to wygodne okazja. Czekaliśmy na krótki czas. Poczta przybył następnego dnia, a na trzecim rano o dziewiątej byliśmy gotowi do drogi. Na miejscu montażu zjednoczył całą karawanę, składającą się z pięciuset ludzi albo tak. Struck bęben. zaczęliśmy. Pistolet poszedł naprzód, otoczony przez żołnierzy piechoty. Za jej wyciągniętym spacerówki, Lizzie, namioty żołnierzy, aby przejść z jednego do drugiego zamku; za nimi skrzypiały dwukołowe wózki Bora. Po obu stronach prowadził stada koni i stada wołów,. Jechali około Przewodników nagayskie w burki i lassos. Wszystko to na początku bardzo lubiłem, ale wkrótce zmęczony. Pistolet poszedł krok, fitily kurilsya, żołnierzy i dmuchany im fajki. Powolność marszu (Pierwszego dnia minęliśmy tylko dziesięć mil), nesnosnaâ grill, brak prypasov, niespokojnych kwatery, Wreszcie ciągły skryp nagayskih Bora sprawia mi cierpliwości. Tatarzy zrobić duma to skrypom, mówienie, jeżdżą mniej więcej tak uczciwych ludzi, nie ma potrzeby do ukrycia. Tym razem będzie to ładniej mi podróżować w niezbyt poważnym społeczeństwie. Droga jest dość monotonna: samolot, po bokach wzgórz. Na krawędzi pików nieba kaukaskiego, codziennie są coraz wyższe. twierdza, wystarczająca do miejscowego krawędzią, z rvom, że każdy z nas by nie skoczył ożywienia w dawnych czasach, zarzhavymi z bronią, Nie strzelaj z czasów hrabiego Gudovich, z upadku wału, w którym przemieszcza się kury GARRISON oraz gęsi. W kilku twierdz lachuzhek, gdzie można dostać prawie tuzin jajek i jogurtu.
Po pierwsze nie jest to wspaniałe miejsce Minaret twierdza. zbliża ją, Nasza karawana pojechaliśmy przez uroczej dolinie, pomiędzy kopcami, obrosshimi Lipo i chinarom. To grób kilku tysięcy martwych chumoyu. gej z kwiatami, generowane zainfekowany popiół. Prawo zabłysło Kaukaz śnieg; Stał przed wielkim, zalesiona góra; za to była twierdza. Wokół niego znajdują się ślady zniszczonej wsi, Tatartubom zadzwonił i niegdyś głównie w Wielkiej Kabarda. Łatwy samotny minaret wskazuje na istnienie zaginionej wsi. On z wdziękiem unosi między stertami kamieni, nad brzegiem strumienia zwiędłych. Wewnętrzna klatka schodowa nie upadł. Wspiąłem się na nim do serwisu, które nie mają głosu mułła. Nie znalazłem kilka nieznanych nazwisk, wypisali na cegłach slavolyubivymi turystów.
To jest nasz sposób na malownicze. Góry rozciągnięta nad nami. Są one czołganie się na ich szczytach ledwo widocznych stada i wydawało owady. Mamy różnice i pasterza, może, rosyjski, raz schwytany i sostarevshegosya w niewoli. Poznaliśmy kolejne kopce, więcej ruiny. dwa, trzy nagrobek stał na poboczu drogi. Tam, zgodnie ze zwyczajem Czerkiesów, pochowano ich jeźdźców. Tatar napis, Warcaby obraz, tanga, Wyryte w kamieniu, wnuki pozostaje ofiarą pamięci drapieżnych przodka.
Czerkiesi nas nienawidzą. Pojechaliśmy je z pastwisk Privolnaya; ich zrujnowane wioski, Całe plemiona wymazane. Są przez godzinę dalej w głąb gór, a stamtąd kierować swoje naloty. Przyjaźń ciche Czerkiesi zawodna: są zawsze gotowi do pomocy jego gwałtowne Kins. dziki duch rycerstwa spadła znacząco. Rzadko atakują w równej liczbie na Kozaków, nigdy piechoty i run, zazdrościł pushku. Ale nigdy nie przegap okazji do ataku na słabego lub bezbronnego oddział. Lokalna strona jest pełen plotek o ich występków. Niemal nie sposób ich spacyfikować, dopóki nie rozbroi, Jak rozbroić Tatarów krymskich, to jest bardzo trudne do spełnienia, ze względu na panujące między ich dziedzicznych waśni krwi i zemsty. Sztylet i miecz są członkami ich organów, a dziecko zaczyna właścicielem je przed, niż bełkot. Oni morderstwo - prosty gest. Jeńcy zachowują w nadziei na odkupienie, ale traktują je z okropnym bestialstwa, zmuszani do pracy ponad siły, paszy surowego ciasta, bić, woli, i umieścić na nim pieczy swoich chłopców, która jednym słowem po prawej stronie swoich dzieci do chop swoje miecze. Ostatnio złowione spokojną czerkieski, Strzał w Żołnierza. On uzasadnić, że jego pistolet załadowano zbyt długo. Co zrobić z tymi ludźmi? Dobrze, ale powinno mieć nadzieję, że nabycie wschodnim brzegu Morza Czarnego, Czerkiesi odcięci od handlu z Turcją, zmusić ich zbliżyć się do nas. Wpływ luksusu może sprzyjać ich oswajania: samowar byłby ważnym innowacje. Środek silniejszy, więcej moralny, bardziej spójne z wykształcenia naszego wieku: głosząc Ewangelię. Czerkiesi niedawno przyjęła wiarę mahometańskiego. Byli chętni na aktywny fanatyzm Koranu apostołów, któremi pomiędzy różnymi Mansour, niezwykły człowiek, długo był oburzony Kaukaz Naprzeciw dominacja rosyjska, wreszcie złapał nas i który zmarł w klasztorze Sołowieckie. Kaukaz spodziewa chrześcijańskich misjonarzy. Ale łatwiej jest dla naszego lenistwa na zastąpieniu słów zmarłych dziennym wlać list i wysłać książki do ludzi niemych, którzy są analfabetami.
Dotarliśmy Vladikavkaz, były Capcom, góry przedsionek. Jest otoczony przez osetyjskich Auls. Byłem jednym z nich, ale do pogrzebu. W pobliżu chaty był zatłoczony. Na dziedzińcu stał wózek, sporządzony przez dwa woły. Krewni i przyjaciele zmarłego zebrane ze wszystkich kierunków i głośnymi okrzykami poszedł w Saclay, bić pięściami na czole. Kobiety na baczność. Umarłego na płaszcz ...
... jak wojownik * przy jego resztę
Dzięki wysokiej płaszczem walki wokół niego;#
