The Queen of Spades

Queen of Spades jest tajemnicą wrogość. *
Najnowsze wróżby książka.

ja
A w deszczowe dni
jadą
często;
Bent - Bóg przebaczy! –
przez pięćdziesiąt
na stole,
i wygraj,
i wypisać
Mel.
Więc, w deszczowe dni,
oni byli zaangażowani w
Biznes.

Po karty do gry na konia Narumova. Długa zima noc przeszła niepostrzeżenie; Usiedliśmy do kolacji o piątej rano. Oni, kto wygrał, jedli z wielkim apetytem; inny, w roztargnieniu, Siedzimy przed ich pustych płyt. Ale pojawił się szampan, rozmowa livened, i wszystko wzięło w nim udział.
- Co zrobiliście, suria? - Zapytałem właściciela.
- Lost, jak zwykle. Muszę przyznać,, Nie jestem zadowolony: Gram mirandole *, nigdy gorąco, nic nie mylić sobesh, i cała przegrana!
- A ty nigdy nie kusiło? nie razu nie zrobić szaliki *?.. Swoją jędrność zadziwia mnie.
- A co Hermann! - powiedział jeden z gości, wskazując na młodego inżyniera, - On nigdy nie miał karty w ręku, nigdy nie odrzucił żadnych haseł, i siada z nami do piątej, a patrząc na naszą grę!
- Gra bardzo mnie interesuje, - powiedział Hermann, - ale nie jestem w stanie poświęcić niezbędną w nadziei na wygraną zbędne.
- Hermann niemiecki: rozsądne jest, to wszystko! - zauważył Tomsk. - A jeśli ktoś nie mogę zrozumieć, to jest moja babcia, Hrabina Anna Fedotovna.
- Jak? co? - krzyknął gości.
- Nie zostać osiągnięty, - kontynuował Tomski, - jak moja babcia nie punt!
- Ale co to tak zaskakujące, - powiedział Narumov, - że staruszka nie punt osmidesyatiletnyaya?
- W takim razie nie wiem?
- Nie! Prawidłowy, nic!
- O, więc słuchać:
Musisz wiedzieć, że moja babcia, sześćdziesiąt lat temu, I udał się do Paryża, gdzie stworzył wielką modę. Ludzie biegali po niej, Aby zobaczyć la Wenus moscovite #; Richelieu * jej volochylsya, i zapewnia babcia, był niemal postrzelony przez swojego okrucieństwa.
W tym czasie panie grywał FARO. Raz na dworze, straciła księcia Orleanu coś bardzo. Po powrocie do domu, babcia, usunięto łaty z twarzy i uwalniania obręcze, Poinformowałem mojego dziadka z jej stratą i obciążyć.
Mój zmarły dziadek, odkąd pamiętam, Urodziłem kamerdynera babci. Bał się o nią, jak ogień; ale, Słyszałem o tej strasznej stracie, Stracił, przyniosły wyniki, udowodnił to, że w ciągu sześciu miesięcy spędzili pół miliona, że nie ma poza Paryż nie mają pod Moskwą, ani osiedla Saratov, i kategorycznie odmówił zapłaty. Moja babcia dała mu policzek i poszedł do łóżka jednego, znakiem Jego niezadowolenia.
Następnego dnia wysłała do męża, nadzieję, że kara krajowa nad nim działał, ale znalazłem go niezłomny. Po raz pierwszy w życiu przyszła z nim do argumentów i wyjaśnień; Uważa się, że wstydu niego, protekcjonalnie argumentując, że długi i zobowiązania, i że istnieje różnica między księciem a coachmaker. - Gdzie! dziadek zbuntował. Nie, i tylko! Babcia nie wiedziała, co robić.
Miała wkrótce podpisać bardzo niezwykły człowiek. Słyszeliście hrabiego Saint Germain *, które mówią tak wiele cudowny. wiesz, on przebrał się za Żyda tułacza, odkrywca eliksiru życia i Kamień Filozoficzny, i inne. szydzili, niektóre szarlatana, i Casanova w swych wspomnieniach mówi, że był szpiegiem; Jednakże, Saint-Germain, pomimo swojej tajemnicy, Miałem bardzo poważny wygląd, i był bardzo miły człowiek, społeczeństwo. Babcia nadal lubi go nieprzytomnego i zły, Jeśli mówić o nim z lekceważeniem. Moja babcia wiedziała, Saint-Germain umieścił dużo pieniędzy. Postanowiła go realizować. Napisałam mu list i poprosił ją, aby natychmiast przyjść do.
Queer starzec natychmiast i znaleźli ją ogarnia smutek. Opisała go w najczarniejszych barwach barbarzyństwa męża i powiedział w końcu, że cała jej nadzieja zależało jego przyjaźni i życzliwości.
Saint-Germain myśli.
„Mogę ci sumę chcesz, - powiedział, - ale wiem,, nie martw się, jeszcze nie zapłacił mi, i nie chciałbym wnieść świeże kłopoty. Istnieją inne środki: można odzyskać ". - „Ale, moja droga Hrabia, - odpowiedziała babcia, - Mówię ci, że nie ma pieniędzy w lewo ". - „Pieniądze nie są konieczne, - odpowiedział St Germain: - jeśli proszę mnie słuchać ". Potem wyjawił jej sekret, dla którego każdy z nas da ...
Młodzi gracze podwoiła uwagę. Tomski zapalił fajkę, I wdychane i kontynuowano.
Tego samego wieczoru moja babcia poszła do Wersalu, aby odtworzyć Queen. Książę Orleanu utrzymane; moja babcia usprawiedliwiona, nie zapłacił swój dług, uzasadnić wove trochę historii i zaczął grać przeciwko niemu. Wybrała trzy karty, s umieścić jeden po drugim: Wszystkie trzy zdobyły jej Sonic, i babka odzyskana całkowicie.
- Case! - powiedział jeden z gości.
- Tale! - powiedział Hermann.
- To może być, karty proszkowe? - trzeci zbierane.
- Nie sądzę,, - odpowiedział z powagą Tomski.
- Jak! - powiedział Narumov, - masz babcię, Trzy domysły, która karta wiersz, a ty wciąż nie nauczyli się z niego robi się tajemnicę?
- Tak, jak cholera! - odparła Tomski - od niej miał czterech synów, w tym mojego ojca: Wszyscy czterej gracze są zdesperowani, i żaden z nich nie otworzył swoje tajemnice; choć nie byłoby to złe dla nich i nawet dla mnie.
Ale to, co usłyszałem od mojego wuja, Iwan Iljicz liczyć, i co on zapewnił mnie zaszczyt. późno Chaplitzky, to samo, który umarł w biedzie, roztrwonił miliony, raz w młodości stracił - pamiętaj Zorich - około trzysta tysięcy. Był w rozpaczy. babka, która zawsze była ciężka od ekstrawagancji młodzieży, raz I ulitował się nad Chaplitsky. Dała mu trzy karty, z tym, więc włożył je jeden po drugim, i wziąłem uroczystą obietnicę, że nigdy nie będzie z nim grać. Chaplitsky przyszedł do jego zwycięzcy: Usiedli do gry. On postawili na pierwszej karcie i zdobył pięćdziesiąt tysięcy Sonic; wygięte haseł, slogan-PE, - I odbił się i wrócił na wygraną ...
Jednak nadszedł czas spać: kwartał do sześciu.
W rzeczywistości,, To olśniło: młodzi mężczyźni opróżnione kieliszki i rozstał.
II
- Wydaje się, że pan jest zdecydowanie dla następujących *.
- Co chcesz, pani? Są chłodniej. #
rozmowa.

Stara hrabina *** Siedział w swojej garderobie przed lustrem. Trzy dziewczyny wokół niej. Jeden trzymał dzbanek Rouge, inny pudełko szpilki, Trzeci wysoki puszka z jasnymi czerwonymi wstążkami. Hrabina miała najmniejszego pretensje do piękna, długo zniknął, ale zachowywała wszystkie nawyki młodości, ściśle przestrzegał modę z lat siedemdziesiątych i ubrany jak długo, jak ostrożnie, jak sześćdziesiąt lat temu. Usiedliśmy na dziewczyny okno obręcz, jego oddział.
- Witamy, grand'maman # - powiedział,, zostały one pochodzić, młody oficer. - Witam, Lise chybienie #. babka, Muszę poprosić.
- Co to jest, Paweł?#
- Pozwól mi przedstawić jeden z moich przyjaciół, i doprowadzić go do swojego rywala w piątek.
- Przyprowadź go skierować do piłki, a potem ja i przedkłada go. Byłeś wczoraj ***?
- Jak! To było bardzo zabawne; Tańczyli do pięciu godzin. Jak dobrze było Eletskaya!
- I, moja droga! Co to jest dobre? Czy ona nie podoba jej babcia, Księżniczka Daria Pietrowna?.. przy okazji: I herbata, Ona musi być bardzo stary, Księżniczka Daria Pietrowna?
- Jak, w wieku? - Tomski, - Zmarła siedem lat temu.
Panienka podniosła głowę i dał znak do młodego mężczyzny. pamiętał, że stara hrabina nigdy nie była śmierć jej współczesnych, a on przygryzł wargę. Ale hrabina usłyszał nowinę, na jej nowy, z wielką obojętność.
- zmarł! - powiedziała, - ale nie wiem! Razem byliśmy pokojówki honoru, i kiedy zostały przedstawione, Cesarzowa ...
I hrabina po raz setny związane z wnukiem jej anegdoty.
- Dobrze, Paweł, - powiedziała następnie, - Teraz mi pomóc w górę. Lizanka, gdzie mój tabakierka?
A hrabina z jej trzech pokojówek poszedł za ekranie, aby zakończyć jej toaletę. Tomski pozostał z młodej damy.
- Kto to jest chcesz przesłać? - cicho zapytał Lizawieta.
- Narumova. Znasz go?
- Nie! On jest wojskowym lub cywil?
- Military.
- Inżynier?
- Nie! kawalerzysta. Dlaczego myślisz, że jest inżynierem?
Panienka roześmiał się i nie odpowiedział na słowa.
- Paweł! - zawołała hrabina zza parawanu, - wyślij mi jakąś nową powieść, tylko proszę, nie z prądem.
- Jak go, babka?
- To powieść, w którym bohater dusi ani ojca, ani matka, i gdzie nie ma żadnych ciał utopionych. Jestem strasznie boi utonięcia!
- Nie ma żadnych powieści teraz. Chcesz naprawdę Rosyjski?
- Czy istnieje rosyjskie powieści?.. Przyszło, ojciec, proszę, przybyli!
- Przepraszam, babka: Jestem w pośpiechu ... Przebacz, Lizawieta! Dlaczego myślisz, że Narumov Engineer?
I Tomski opuścił buduar.
Lizawieta Iwanowna została sama: Ona porzuciła pracę i zaczął wyglądać przez okno. Wkrótce po tej samej stronie ulicy od domu narożnym, młody oficer. Blush pokryte policzki: Zaczęła swoją pracę i ponownie pochylił głowę nad ramą. W tej chwili hrabina, ubrany.
- Show, Lizanka, - powiedziała, - zakladыvat trener, i udać się na spacer.
Lizawieta wstała z haftem i zaczął zorganizować swoją pracę.

wszystko poezja (zawartość alfabetycznie)