biografia Puszkina

Aleksander Siergiejewicz Puszkin (26 Może (6 czerwiec) 1799, Moskwa - 29 styczeń (10 luty) 1837, Petersburg) - Rosyjski poeta, dramaturg i powieściopisarz, podwaliny rosyjskiego realizmu, krytyk i teoretyk literatury, historyk, publicysta; jeden z najbardziej wpływowych postaci literackich pierwszej tercji XIX wieku.
Puszkin w swoim dziele, Jest to artystyczny encyklopedii rosyjskiego życia, Podniósł podstawowych problemów społecznych czasie: autokracja i ludzie, tożsamość i stan, Tragiczna samotność wyprzedza arystokratyczny inteligenckiej Golden Age.

Podczas życia Puszkina opracowała swoją reputację jako największego rosyjskiego poety krajowy. Puszkin jest uważany za twórcę współczesnego literackiego języka rosyjskiego.

pochodzenie

Pochodzenie Aleksander Puszkin pochodzi z rozgałęzionego bez tytułu szlacheckiego rodu Puszkina, sięga genealogicznym legendę „uczciwego męża” Ratshe. Puszkin pisał wielokrotnie o jego pochodzeniu wierszem i prozą; widział na przykładzie swoich przodków true „arystokracja”, starożytny klan, służyć ojczyźnie, ale nie curry przychylność władców i „prześladowanych”. Nieraz mówił (w tym formy sztuki) i wizerunku swojego pradziadka z matką - African Abram Pietrowicz Hannibal, I stał się sługą i uczniem Piotra I, a następnie inżynier wojskowy i ogólnie.
Dziadek Lev - pułkownik artylerii, kapitan straży. Ojciec - Siergiej L. Puszkin (1767-1848), świecki dowcip i poeta kochanek. matka Puszkina - Nadieżda Osipovna (1775-1836), wnuk Hannibal. stryj, Davidov (1766-1830), To był słynny poeta z kręgu Karamzin. Synów Sobolewa i Nadziei Osipovna, ale Alexander, przeżyła córka Olga (w małżeństwie Pavlishcheva, 1797-1868) i syn Leo (1805-1852).
dzieciństwo
Puszkin urodził 26 Może (6 czerwiec) 1799 r. w Moskwie, w niemieckiej dzielnicy. W rejestrze kościoła Trzech Króli w Yelokhovo do tej pory 8 czerwiec 1799 Pan., m.in., Rachunki takiego rekordu:
“Maja 27. Na dziedzińcu Kollezhsky sekretarz Iwan Wasiljew Skvartsova mieszkaniec ma swój Moora Siergiej L. Puszkin urodziła syna Aleksandra. ochrzczony czerwca 8 dni. Godfather Hrabia Artemije Iwanowicz Woroncowa, chrzestna matka wspomnianego wdowa Siergieja Puszkina Olga Puszkina”.
W miesiącach letnich 1805-1810, przyszły poeta zwykle spędził z babcią na matkę Mary Alekseevny Hannibal (1745-1818, nee Pushkina, z innej gałęzi rodziny), w miejscowości Zacharow, w pobliżu Zvenigorod. Wczesne doświadczenia z dzieciństwa znalazły odzwierciedlenie w pierwszych eksperymentach wierszy Puszkina, napisany później („Mnich”, 1813; «Bova», 1814), wiersze liceum w „Wiadomość do Yudin” (1815), „Sen” (1816). Babka napisał o wnuka następujące:
“Nie wiem, co wychodzi z mojego najstarszego wnuka. Chłopak jest mądry i lubiący książek, i uczy źle, rzadko lekcja jego rozkaz kapitulacji; to nie mieszać, Nie wyrzucać do zabawy z dziećmi, nagle tak rozwijać i kursy, że nie uymosh: z jednej skrajności do innych strajków, nie ma w srodku”.

młodzież

Sześć lat spędził Puszkina w Carskim Siole Liceum, otwarte 19 październik 1811 rok. Tutaj młody poeta przeżył wydarzenia z II wojny światowej 1812 rok. Po otwarciu i było bardzo otsenon jego poetyckiego daru. Wspomnienia z lat, prowadzone w Liceum, Liceum braterstwa na zawsze pozostaną w duszy poety.
W okresie Puszkina liceum został stworzony wiele dzieł poezji. Był inspirowany przez francuskich poetów XVII-XVIII wieku, z prac, które poznał jako dziecko, czytanie książek z biblioteki ojca. Ulubieni autorzy byli młodzi Puszkin, Woltera i chłopców. We wczesnych tekstach łączą tradycje francuski i rosyjski klasyczny. Nauczyciele Puszkina, poeta stał Batyushkov, uznany mistrz „light poezja”, Żukowski, szef narodowego romantyzmu. Puszkina poezja 1813-1815 okres najeżona motywów przemijalności życia, który cieszył się przyjemności bycia pragnienie przyjemności. C 1816 rok, po Żukowski, odnosi się on do Elegy, gdzie rozwija charakterystykę tego gatunku motywy: nieodwzajemniona miłość, troska młodzieży, ugasić ludzi. Teksty Puszkina więcej naśladowczych, pełen klisz i konwencji literackich, Jednak nawet wtedy początkujący poeta wybiera sobie, specjalny sposób. Nie ogranicza się do komory poezji, Puszkin zwrócił się do bardziej skomplikowanych tematów, znaczące społecznie. „Wspomnienia” w Carskim Siole (1814), zyskać aprobatę Derzhavina, - na początku 1815 Czytam wiersz Puszkina, w jego obecności, - dedykowane do wydarzeń II wojny światowej 1812 rok. Wiersz został opublikowany w 1815 w czasopiśmie „Rosyjski Muzeum” pełnego podpisu autora. Ale listu Puszkina „Licyniusz” krytycznie przedstawiono nowoczesne życie w Rosji, gdzie w formie „despoty domowych” rozpoczęła Arakcheyev. Już na początku swojej kariery był zainteresowany rosyjskiego pisarza satyrycznego ubiegłego wieku. Wpływ Fonvizina jest odczuwalny w satyrycznego poematu Puszkina „Shadow Fonvizina” (1815); związane z pracą Radiszczew „Bova” (1814) i „niewierność”.
W lipcu 1814 Puszkin zadebiutował w druku ukazała się w Moskwie, „Biuletyn Europy” magazyn. W trzynastym numerze ukazał się poemat „Do przyjaciela, poety”, podpisuje pseudonimem Alexander N.k.sh.p. i przeprowadzono Kiichelbecker.
Jeszcze jako uczeń Liceum, Puszkin wszedł Towarzystwa Literackiego „Arzamas”, sprzeciwia się rutyna i archaiczny w rzeczywistości literackiej, oraz do podjęcia skutecznych udział w kontrowersji z stowarzyszenia „Kochankowie z rosyjskiego słowa”, bronił klasyczne kanony ubiegłego wieku. Zafascynowany twórczością najwybitniejszych przedstawicieli nowego ruchu literackiego, Puszkin miał w tym czasie pod silnym wpływem poezji Batiushkov, Żukowski, Davydova. Ostatni początkowo pod wrażeniem Puszkin tematyczne dzielni wojownicy, i po, że poeta sam nazywa „skręcanie wers” ​​- wahania nastroju, wyrażenie, związek obrazy. Później powiedział Puszkin, co, naśladując młodego mężczyznę Davidov, „Zasymilowani jego styl zawsze”.

młodzież

Liceum Puszkina został wydany w czerwcu 1817 roku w randze sekretarza kolegialnego (10-pierwsza klasa, w Tabeli rang) i określone w Kolegium Spraw Zagranicznych. On staje się regularnym gościem w teatrze, bierze udział w spotkaniach „Arzamas” (został przyjęty z powrotem in absentia, jeszcze jako uczeń liceum), w 1819 roku rejestruje społeczności literacki i teatralny, „Zielone Światło”, zatytułowany „Welfare Union" (cm. dekabrystów). Nie uczestniczy w działaniach pierwszych tajnych organizacji, Puszkin mimo połączone więzami przyjaźni z wielu aktywnych członków Stowarzyszeń Dekabrystów, Pisze fraszki polityczne i wiersze „do Czaadajewa” („Love, nadzieje, silent chwała ... ", 1818), „Wolność” (1818), "N. nieszczęśliwy. Plyuskovoy " (1818), "The Village" (1819), rozdano w wykazach. W tych latach, jest on zajęty pracą na poemacie „Rusłan i Ludmiła”, rozpoczęła w Liceum i programowych odpowiedź instalacji społeczeństwo literacki „Arzamas” o potrzebie narodowego poematu heroicznego. Wiersz został opublikowany w maju 1820 rok (na liście wcześniej znany) i powoduje różne, nie zawsze życzliwy, Odpowiedzi. Po wydaleniu z poematu Puszkina wokół wywołał kontrowersje. Niektórzy krytycy byli oburzeni wysokiej redukcji kanonu. Mieszania w „Rusłan i Ludmiła” Russian-francuskie techniki werbalne przejawy folkloru i ludowej stylizacji i wywołał oskarżenia przez rywali demokratycznego narodu w literaturze. Skargi te zawarte literę D. Zykov, obserwujący literacki Katenin, opublikowany w „Syn ojczyzny”.

Na południu (1820-1824)

wiosna 1820 roku Puszkin został wezwany do wojskowego gubernatora generalnego w Petersburgu M Earl. А. Miloradovich wyjaśnień dotyczących treści swoich wierszy (w tym fraszki na Arakcheeva, Archimandryta Photius i Aleksander I), niezgodne ze statusem urzędnika. Zajmowałem się deportacji na Syberię lub uwięziony w klasztorze Solovki. Tylko dzięki staraniom przyjaciół, głównie Karamzin, udało się złagodzenie kary. Został przeniesiony ze stolicy na południe w biurze Kiszyniowie a. n. Inzov.
W drodze do nowego stanowiska pracy Alexander zachorował na zapalenie płuc, pływać w rzece. Aby odzyskać Rajewski wyjęte pod koniec maja 1820 poeta, pacjent na Kaukazie i na Krymie. Wzdłuż drogi rodzina Rayevskys i A. C. Pushkin zatrzymać w g. Taganrog, w dawnym domu burmistrza P. А. Papkova (Str. grecki, 40).

Puszkina na Krymie

16 sierpień 1820 Puszkin przybył do Teodozji. Pisał do brata Lev:
„Od Kerczu przyjechaliśmy w Cafu, ostanovylys w Bronevskoho, honorowy człowiek z nienaganną obsługą i ubóstwo. Teraz jest na próbę - i, Jak starca Virgil, oddziela ogród nad morzem, w pobliżu miasta. Winogrona i migdały uzupełnić swoje dochody. Nie jest mądry człowiek, ale ma wielką informacje o Krym. Stronie ważnym i zaniedbane. Stamtąd udaliśmy się do morza południa wybrzeża Taurydzie, w Yurzuf, tam, gdzie była rodzina Rajewski. W nocy na statku, pisałem elegię, który wysyła cię ".
Dwa dni później, wraz z Puszkina Rajewski serwowane morze Gurzuf.
Puszkin w Gurzuf spędził kilka tygodni w lecie i jesienią 1820 rok. Wraz z Rajewski, przebywał w domu księcia Richelieu; poeta w nim została udzielona antresolą, w kierunku zachodnim. Zhyvya w Gurzufe, poeta zrobił wiele spacerów wzdłuż wybrzeża iw górach, który obejmował wycieczkę na koniu do góry Ajudah i wycieczkę statkiem do Cape Suuk-Su.
W Gurzuf Puszkin kontynuował pracę na wiersz „Więzień na Kaukazie”, Napisałem kilka wierszy lirycznych; Niektóre z nich są dedykowane córki H. n. Rajewski - Katarzyna, Elena i Maria. Powstało poetę „Fontanna Bachczysaraju” ideę poematu i powieść „Eugeniusz Oniegin”. Pod koniec swego życia pamiętał o Krymie: „Jest kolebką moim Onieginie”.
We wrześniu, 1820 r. W drodze do Symferopola odwiedził Bakczysaraju. Z listu Delvig:
“... Voshed pałac, Widziałem uszkodzoną fontannę, od zardzewiałych rury żelaza kroplami wody spadającej. Chodziłem wokół pałacu z wielką irytacją zaniedbać, w której zginął, i poluevropeyskogo przerobienie kilka pokoi”.
Spacer po patia Pałacu, poeta wyrwane dwie róże i umieścić je do stóp o „fontannie łez”, który później dedykowane wiersze i poemat „Fontanna Bachczysaraju”.
W połowie września, Puszkin spędził około tygodnia w Symferopolu, prawdopodobnie, dom Tauride gubernator Aleksander Baranow Nikołajewicz, stary znajomy poety w Petersburgu.
Jego wrażenia z wizyty Krym Puszkina stosowane w opisie „Journey Onieginie”, który początkowo był częścią „Eugeniusz Oniegin” poematu jako załącznik.

w Kiszyniowie

Dopiero we wrześniu, przybywa w Kiszyniowie. Nowy szef jest łatwy w sprawie doręczania Puszkina, pozwalając mu być z dala od dłuższego czasu i odwiedzić z przyjaciółmi w Kamenka (zima 1820-1821), podróż do Kijowa, podróż do i. NS. Liprandi Mołdowy i pójść i zobaczyć w Odessie (koniec 1821). W Kiszyniowie Puszkina ścisłym kontakcie z członkami Związku Opieki M. F. Orłow, K. А. Ochotnikov, W. F. Rajewski, wchodzi do loży masońskiej „Owidiusz”, co pisał w swoim dzienniku. Jeśli w wierszu „Rusłan i Ludmiła” był wynikiem szkoły z najlepszych rosyjskich poetów, Pierwszy „Southern wiersz” „Więzień na Kaukazie” Puszkina (1822) I umieścić go za całej współczesnej literaturze rosyjskiej, przyniósł zasłużoną sławę pierwszy poeta, zawsze towarzyszący mu aż do końca 1820 roku. Później, w 1830 roku otrzymał przydomek „Rosyjski Byron”.
Później przychodzi kolejny „southern wiersz” „Fontanna Bachczysaraju” (1824). Poemat zwrócił fragmentaryczny, choć obarczona coś niedopowiedziane, że i nadać mu uroku, ekscytujące w percepcji czytelnika silnego pola emocjonalnego. NS. А. Vyazemsky pisał z Moskwy na tę okazję:
“Pojawienie się „Fontanna Bachczysaraju” godne uwagi nie niektórzy miłośnicy poezji, ale także sukces naszych obserwatorów w przemyśle psychicznego, który również, nie można powiedzieć w złości, przyczynia, jak również inne, państwo opiekuńcze. Rękopis z małymi wierszy Puszkina poświęcono trzy tysiące rubli; nie ma sześćset wiersze; więc, werset (a nawet, jakiego rodzaju? Uwaga na wymianę rzeczoznawców - mały chetyrestopny wers) Udało mu pięć rubli z nadwyżki. werset Beyrona, Kazimierz lawina, Linia Walter Scott wnosi znaczny procent więcej, to prawda! Ale pamiętam, a następnie, Kapitaliści paszami, które pobierają procent od wszystkich wykształconych konsumentów na świecie, i nasz kapitał i skręcić w ścisłym rodzinnym gronie. Jednak, dla poezji „Bakchisarayskogo fontanny” zapłacił dużo, znacznie więcej dla każdej poezji rosyjskiej nie została uiszczona”.
Jednak poeta próbuje odwołać się do rosyjskiej starożytności, przedstawiając plany poems „Mścisław” i „Vadim” (ostatni pomysł wziął kształt i dramatyczny), To tworzy satyryczny poemat „Gabrieliad” (1821), Wiersz „Bracia rozbójnicy” (1822; osobne wydanie 1827). Z biegiem czasu, przekonanie dojrzewały w Puszkina (najpierw beznadziejnie tragiczne), że istnieją obiektywne prawa świata, wstrząsać, że człowiek może nie, bez względu na sposób odważny i piękne myśli. W ten sposób rozpoczęła się w maju 1823 roku w Kiszyniowie powieści wierszem „Eugeniusz Oniegin”; finał pierwszego rozdziału powieści sugeruje historię przemieszczania się bohatera poza granicami kraju wzdłuż linii poematu Byrona „Don Juan”.
Tymczasem w lipcu 1823 Puszkin poszukiwana przez służby tłumaczeniowe do Odessy w gabinecie hrabiego Woroncowa. To właśnie w tym czasie, że jest świadomy siebie jako zawodowego pisarza, co wyjaśnia szybki sukces czytelnika jego dzieł. Zaloty jego żona szefa, i, możliwie, i romans z nią, a niezdolność do służby publicznej pogłębia swoją relację z Woroncowa. Czteroletni pobyt w południowej Puszkina - nowy romantyczny etap rozwoju niego jako poeta. W tym czasie, Puszkin poznał twórczości Byrona i Chenier. Zafascynowany osobowością Byron, sam przyznaje poeta „oszaleli” od niego. pierwszy wiersz, stworzony przez niego na emigracji, stał Elegy „gaśnie światło świeciło ...”, w którym Puszkin zauważyć napisy: „Imitacja Byron”. rdzeń, Głównym celem jego pracy było odzwierciedleniem stanu emocjonalnego osoby, ujawnienie swego życia wewnętrznego. forma artystycznej wierszy Puszkina opracowany, nawiązując do starożytnej poezji greckiej, studiując go w tłumaczeniu. Przemyślenia twórczego myślenia starożytnych poetów w romantyczny sposób,, biorąc najlepszy z pracy swoich poprzedników, zerwania plomb elegijny styl, stworzył swój własny język poetycki. Główną cechą poezji Puszkina stał się jego moc i wyrazisty zarazem niezwykłej zwartości, laconicism. Założony w latach 1818-1820 pod wpływem francuskiej poezji i ELEGIES Żukowski warunkowego melancholijnym stylu przeszedł poważną transformację i połączyła się z nowym „stylu” Byronic. Połączenie starego, złożoność oraz warunkowe tworzy z romantycznych kolorów i napięć wyraźnie widoczne w „Więzień na Kaukazie”.

Mikhailovskoe

Po raz pierwszy młody poeta był tu w lecie 1817 lat i, Sam pisał w jednym ze swoich autobiografii, Byłem zafascynowany „życia na wsi, rosyjski kąpiel, truskawka i tak dalej., - ale spodobało mi się krótki czas ". W 1824 przez policję w Moskwie został otwarty list Puszkina, gdzie pisał o fascynacji „ateistyczne doktryny”. To spowodowało rezygnację poety 8 lipiec 1824 lat służby. Został zesłany do posiadłości matki, i spędziłem dwa lata (do września 1826) - jest to najdłuższy pobyt Puszkina w St. Michael.
Wkrótce po przybyciu Puszkina w Mikhailovskoye wziął wielką kłótnię z ojcem, faktycznie zgodził się na tajemnicy własnego nadzoru syn. Późną jesienią, wszyscy rodzimy Puszkin opuścił Michajłowski.
Wbrew obawom przyjaciół, prywatność we wsi nie stać się szkodliwe dla Puszkina. Pomimo trudnych doświadczeń, Pierwszy upadek Michaela był owocny dla poety, Czytał dużo, myślący, pracował. Puszkin często odwiedził sąsiada na osiedlu II. А. Osipov Trigorskoye i wykorzystał swoją bibliotekę (Osipova ojciec, mason, H współpracownik. i. Novikov, Zostawił duży zbiór książek). Michajłowski linki do końca życia swoich przyjaznych stosunków z Osipova i członków jej rodziny wielopokoleniowej. W Trigorskoye w 1826 Puszkin spotkał się z językiem, wiersze, które były znane do niego 1824 rok.
Puszkina zakończy rozpoczął w Odessie wiersz „Rozmowa z poetą księgarzowi”, który formułuje swoje credo zawodowe, „By the Sea” - liryczny medytacji na ludzkie przeznaczenie Napoleona i Byron, od brutalnej władzy nad indywidualnych okoliczności historycznych, Wiersz „Cyganie” (1827), On nadal napisać powieść w wersie. Jesienią 1824 On wznawia pracę na autobiograficznych notatek, w lewo na początku czasu w Kiszyniowie, i biorąc pod uwagę historię dramatu ludowa „Borysa Godunowa” (przez 7 (19) listopad 1825, opublikowane w 1831), Pisała humorystyczny wiersz „Count Nulin”. Wystarczy Michajłowski zatem utworzona około stu prac.
W 1825 roku spotyka bratanicę Trigorskoye Osipova Anna Kern, który, jak się powszechnie uważa, dedykuje wiersz „Pamiętam wspaniałą chwilę ...”.
Miesiąc po zakończeniu emigracji, wrócił do „swobodnie opuścić więzienie” i spędził około miesiąca w Michael. Kolejne lata, więc tu okresowo, aby odpocząć od miejskiego życia i pisać za darmo. IN Michała 1827 Puszkin rozpoczął powieść „Negro Piotra Wielkiego”.
W poety Michała również został wprowadzony do gry w bilard, mimo wybitnego gracza, nie, ale, wspomnienia przyjaciół, I zajął się wzorował na tkaninie całkiem profesjonalny.

po linki

W nocy 3 na 4 wrzesień 1826 w Mikhailovskoye przychodzi posłaniec od namiestnika Pskowa B. А. Aderkas: Puszkin, towarzyszy kurier musi pojawić się w Moskwie, który w tym czasie był Mikołaj I, koronowany 22 sierpień.
8 wrzesień, Natychmiast po przybyciu, Puszkin dostarczane do cesarza do osobistej audiencji. Nicholas rozmowa z Puszkina odbyła się twarzą w twarz. Poeta po powrocie z wygnania gwarantuje najwyższą prywatną ochronę i odciążenie od zwykłej cenzury.
To właśnie podczas tych lat występuje w interesie Puszkina w osobie Piotra I, Król-converter. Staje się bohaterem powieści pradziadka zaczął poeta, Abram Hannibal, a nowa „Połtawa” wiersz. W ramach pracy poetyckiej („Połtawa”) poeta stany kilka poważnych tematów: rosyjskich i europejskich, stowarzyszenie narody, szczęście i dramat od osoby prywatnej na tle wydarzeń historycznych. Sam przyznaje Puszkina, przyciągał „silny charakter i głębokie, tragiczne cień, I wszystkie te okropności zarysowane ". opublikowane w 1829 rok, wiersz nie znaleźliśmy żadnego zrozumienia wśród czytelników, Są krytycy. Projekt rękopis „Sprzeciw krytycy” Połtawa „” Puszkin napisał:
“Najbardziej dojrzały ze wszystkich moich poetyckich opowieści, oraz, w którym prawie wszystkie oryginalne (i od tego po prostu naciskamy naszych, chociaż to też nie jest ważny), - „Połtawa”, który Żukowski, Gnedic, Delvig, Vyazemskij wolą wokół, I nadal nie pisałem, „Połtawa”, a nie sukces”.
Do tego czasu w twórczości poety oznaczone nową turę. Trzeźwa analiza rzeczywistości historycznej i społecznej, w połączeniu z realizacją złożoności często wymykają racjonalne wyjaśnienie świata, który wypełnia jego praca poczucie niepokoju przeczuciem, Prowadzi ona do szerokiego inwazji fikcji, tworzy smutny, czasami bolesne wspomnienia, intensywne zainteresowanie śmiercią.
W tym samym czasie po jego wiersz „Połtawa” stosunek do krytyki i wśród niektórych czytającej publiczności stał się bardziej zimno lub krytyczny.
W 1827 roku rozpoczęła dochodzenie w wierszu „Andre Chenier” (napisany już w St. Michael 1825), który był odpowiedzią na wydarzenia zapewni 14 grudzień 1825, i w 1828 Rząd stał się znany Kiszyniów wiersz „Gabrieliad”. Przypadki te zostały na najwyższym dowództwem rozwiązana po wyjaśnienia Puszkina, ale poeta powstał tajny nadzór policyjny.
w grudniu 1828 Puszkin spotkał się z pięknem Moskwy, 16-stare Natalia Gonczarowa. rzekomo, Kochał ją od pierwszego spotkania. Pod koniec kwietnia 1829 rok później Fedor Tołstoj, Puszkin Amerykanie złożył ofertę Goncharova. Niejednoznaczne odpowiedzi dziewczynka matka (Powodem nazwano młodzież Natalia), Według Puszkina, „Ja svol go crazy”. Opuścił armię Paskiewicza, na Kaukaz, gdzie w tym czasie doszło do wojny z Turcją. Jego podróż opisał w „Podróży do Erzerum”. Pod naciskiem Paskiewicza, którzy nie chcą wziąć odpowiedzialności za życia Puszkina, Opuścił armię, Mieszkałem przez pewien czas w Tyflisie. Po powrocie do Moskwy, poznał Goncharov zimne ramię. może, Natalii matka obawiała reputacja wolnomyśliciel, konsolidować Puszkina, ubóstwo i jego pasja do gry.

Boldino

Puszkin czuje potrzebę zmiany codziennie. W 1830 przez powtarzane jego zaloty Natalia Nikołajewna Goncharova powstał, a jesienią wyjechał do Niżny Nowogród posiadłości ojca Boldin do objęcia w posiadanie z pobliskiej wsi Kisteneva, podarowany przez ojca na ślub. kwarantanny cholery poeta zatrzymany na trzy miesiące, i ten był przeznaczony do porów zasłynął boldins, najwyższy punkt twórczości Puszkina, gdy spod jego pióra wylał całą bibliotekę utworów: „Opowieści z końca Iwan Pietrowicz Belkin” ("Pay Belkina"), „Doświadczenie z badań dramatycznych” („Little Tragedie”), Ostatni rozdział „Eugeniuszu Onieginie”, „Little House w Kołomna”, „Historia wsi Gorukhino”, „Opowieść o Kapłana i Jego Workman Balda”, Niektóre szkice i krytyczne artykuły o 30 wiersze.
Wśród dzieł Boldino, jakby celowo przeciwieństwie do siebie przez gatunku i tonu, zwłaszcza w porównaniu z jednym kolejne dwa cykle: proza ​​i dramat. Są to dwa bieguny jego pracy, które kręcą się inne prace, napisane w ciągu trzech miesięcy od jesieni 1830.
Poetyckie prace z tego okresu są nadal wiele gatunków, i obejmują szeroki zakres tematów. Jeden z nich - „Ruddy Krytyk mój ...” echa „Historia wsi Gorukhino” i jak daleko od idealizacji rzeczywistości wiejskiej, który został po raz pierwszy opublikowany w pośmiertnego zbioru esejów pod zmienioną nazwą ("Caprice").
„Belkin” były pierwszymi istniejące ukończone dzieło prozy Puszkina, doświadczenia do stworzenia którego zostały wykonane wielokrotnie. W 1821 Sformułował prawa podstawowe jego narracji prozy: „Dokładność i zwięzłość - jest to pierwszy godność prozy. Wymaga ona myśli i pomysły - bez nich genialny wyraz niczego nie służą ". Te historie - jako rodzaj pamiętnika zwykłego człowieka, który, nie znajdując niczego istotnego w życiu, wypełnia jego opowieść słyszałem historie notatki, uderzył wyobraźnię z ich wyjątkowości. „Tales of ...” oznaczony zakończeniu która rozpoczęła się w 1827 roku z „Moor Piotra Wielkiego,” formacji Puszkina jako pisarz. Cykl zdefiniowano jako przyszłego kierunku Puszkina - ostatnie sześć lat swojego życia zaapelował przede wszystkim proza,- i wszystko, nie został jeszcze opracowany rosyjskiej prozy artystycznej słowo.

Petersburg 1831-1833

Jednocześnie Puszkin wziął czynny udział w publikacji „Gazecie Literackiej” (gazeta z 1 styczeń 1830 r. przez 30 czerwiec 1831 Pan.) I jego przyjaciel wydawca. А. Delvig. Delvig, przygotowuje pierwsze dwie cyfry, tymczasowo opuściłem Petersburg i nakazał gazetę Puszkina, który stał się de facto redaktor z pierwszych 13 pokoje. Konflikt "Literary Gazette" redaktor poluofitsioznoy gazety "The Northern Bee" F. W. Bulgarinym, Trzeci czynnik oddzielający, przyniósł, po publikacji gazety czterowierszy Casimir Delavigne ofiar rewolucji lipcowej, do zamknięcia publikacji.
18 luty (2 marzec) 1831 zwieńczony Natalia Gonczarowa w Moskwie Kościół Wielkiego Ascension Nikitsky Brama. Podczas udostępniania pierścionek Pushkina spadł na podłogę. Potem zgasił świecę. Zbladł i powiedział:: „Wszystko - zły omen!».
Zaraz po ślubie, rodzina Puszkin krótko osiadł w Moskwie na Arbat, dom 53 (w nowoczesnym numeracji; obecnie muzeum). Tam para mieszkała aż do połowy maja 1831 rok, kiedy, bez czekania na koniec okresu leasingu, Poszliśmy do kapitału, od Puszkina wypadł z teściową, kolidować z życiem rodzinnym.
Puszkin wziął letni domek w Carskim Siole. Tutaj pisze „List do Oniegina”, co ostatecznie ukończenie prac nad nowymi wersów, który był jego „wierny towarzysz” w ciągu ośmiu lat swojego życia.
Nowa percepcja rzeczywistości, Zaobserwowano podczas jego pracy w latach 1820, Badanie wymaga dogłębnej historii: powinna ona znaleźć genezę podstawowych pytań naszych czasów. Puszkin aktywnie uzupełnia swoją osobistą bibliotekę publikacjach rosyjskich i zagranicznych, związane z historią czasu Piotra. А. i. Turgieniew napisał w nim talent”skarbów, obserwacja i erudycja Rosji, zwłaszcza Piotra i Katarzyny, mało, tylko ... Nikt tak dobrze oceniana rosyjska historia najnowsza: On dojrzał do niej i wiedział i stwierdził sławę, dużo, że inni nie zauważają ". W 1831 pozwolono mu pracować w archiwach. Puszkin ponownie wszedł do służby jako „historyk”, Uzyskaj najwyższą ofertę napisać „Dzieje Piotra”. zamieszki cholery, straszne w swoim okrucieństwie, Polskie wydarzenia, przyniósł Rosję na skraj wojny z Europą, Dlatego rosyjskiego zagrożenia państwowości. Silna władza w tych okolicznościach wydaje mu klucz do zbawienia Rosji - ten pomysł zainspirowany poemacie „przed grobem świętego ...”, „Oszczerców Rosji”, „Rocznica Borodino”. Dwa ostatnie, napisany z okazji zdobyciu Warszawy, z wierszami. А. Żukowski „Stara piosenka w nowy sposób” zostały opublikowane specjalną broszurę „O zdobyciu Warszawy” i otrzymał mieszane reakcje. Puszkina, nigdy, dawny wróg każdego narodu, przyjaciel Mickiewicza, Niemniej jednak nie mogę zaakceptować twierdzenia rebeliantów do przyłączenia się do polskiej litewsku, ziemie ukraińskie i białoruskie. Różny stosunek do odpowiedzi Puszkina do wydarzeń w Polsce jego przyjaciół: Vyazemskij ujemny i A. i. Turgieniew. 22 wrzesień 1831 roku w swoim pamiętniku pisał Vyazemsky:
Puszkina w jego poezji: Oszczercy Rosja wydaje im się rys z kieszeni. On wie, że nie czytać jego wiersze, w konsekwencji, i nie będzie odpowiadać na pytania, które odpowiedź byłaby bardzo prosta nawet dla najbardziej Puszkina. <…> I znowu, za świętokradztwo połączeniu z Borodino Warszawie? Rosyjski woła przeciwko temu bezprawiu.
On Czaadajewa również wysłane po opublikowaniu poezji autora entuzjastycznym listu, jego pozycja jest dzielona przez zesłanych dekabrystów. Jednak F. W. Bulgarin, związane z gałęzią III, Oskarżył poeta zobowiązanie do idei liberalnych.
Od początku 1830 w prozie Puszkina zaczyna przeważać nad gatunkach poetyckich. "Pay Belkina" (opublikowane w 1831) r. nieudany. Puszkin kreślenia szerokie płótno epickie - powieść z epoki szlachcica bohater-Pugachevshchina, uciekł do rebeliantów. Ten pomysł w tym czasie opuścić z powodu braku wiedzy o epoce, i rozpocząć pracę nad powieścią „Dubrovsky” (1832-33), jego charakter, zemsta za ojca, którzy niesłusznie zabrał majątek rodziny, Staje się zbrodniarzem. Szlachetny zbójca Dubrovsky przedstawiono w romantyczny sposób,, pozostałe znaki są przedstawione z wielkim realizmem. Chociaż historia na podstawie dzieł Puszkina zaczerpniętych z życia współczesnego, w toku powieści jest coraz nabywania cech tradycyjnej narracji przygodę z nietypowym w ogóle dla rosyjskiego zderzenia rzeczywistości. może, przewidywanie tych samych cenzury pokonania trudności z publikacją powieści, Puszkin opuścił swoją pracę nad nim, Chociaż nowy również ukończeniu. Plan działa na pugachovskom zamieszek ponownie zwraca go, i, prawdziwa historyczna dokładność, rozkłada się w czasie zajęć w dobie Piotrowej, shtudiruet drukowanych źródeł Pugachev, Jest poszukujących dostępu do dokumentów na stłumieniu powstania chłopskiego (bardzo „kwestia Pugaczowa”, wysoko sklasyfikowana, To jest niedostępna), i w 1833 r. On bierze na wycieczkę do Wołgi i Uralu, zobaczyć na własne oczy straszliwego miejsca zdarzenia, Słuchamy opowieści o życiu Pugachevshchina. Puszkin przechodzi Niżnym Nowogrodzie, Czeboksary, Kazan i Simbirsk do Orenburg, a stamtąd do Orał, wzdłuż dawnej rzeki Yaik, przemianowany po powstaniu chłopskim w Uralu.
7 styczeń 1833 Puszkin został wybrany członkiem Rosyjskiej Akademii razem z P. А. Katenin, M. n. Zagoskin, D. i. Językowym i A. i. Malov.
Jesienią 1833 Powrócił do Boldin. Teraz Boldin Autumn Puszkin dwukrotnie krótszy, Ponad trzy lata temu, ale wartość jest ona współmierna boldins 1830 rok. Sześć tygodni Puszkin finalizacji „Historia Pugaczowa” i „Pieśni Słowian Zachodnich”, Zaczął pracować na historii „Dama pikowa”, Tworzy wiersz „Angelo” i „Jeździec miedziany”, "Bajka o rybaku i ryby" i "The Tale of the Dead Księżniczka i Siedem Knights", wiersz w oktawach „Jesień”.

Petersburg 1833-1835

W listopadzie 1833 Puszkin wrócił do Petersburga, czując potrzebę nagle zmienić życie, a przede wszystkim, aby wydostać się z aresztu do sądu.
w przeddzień 1834 Mikołaj I przypisuje mu historiographer Junior sądowy tytuł dżentelmena z sypialni. Według przyjaciół Puszkina, był wściekły: Tytuł ten jest zwykle podawana do młodzieży. W pamiętniku 1 styczeń 1834 Puszkin rejestrowane:
“Trzeci dzień, Zwróciłem się do pana z sypialni (co jest dość niestosowne w moim wieku). Jednak Trybunał chciał, N. N. [Natalia] tantsovala w Anichkov”.
Jednocześnie publikacja „Jeździec miedziany” został zbanowany. Na początku 1834 Puszkin skończył pisać kolejny, prozaiczny Petersburg historie - „Dama Pikowa” i umieszcza go w czasopiśmie „Biblioteka dla Reading”, Puszkin, który zapłacił szybko i do najwyższych stóp. Została rozpoczęta w Boldin i przeznaczone następnie, widocznie, do dzielenia się z B. F. Odoevskim i N. W. Gogol antologia "Tripharmacum".
25 czerwiec 1834 Puszkin, tytularnym doradca twierdzi rezygnację z prośbą, aby zachować prawo do pracy w archiwach, niezbędne do wykonywania „Historie Piotra”. Motywem nadano rodzinny biznes i niemożliwość stałej obecności w stolicy. Wniosek ten został złożony do odmowy korzystania z archiwów, jak Puszkin był formalnie archiwum urzędnik w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W ten sposób, Puszkin został pozbawiony możliwości kontynuowania prac. Idąc za radą Żukowski, Puszkin wycofał wniosek. Później, Puszkin poproszony o opuszczenie przez 3-4 lat: lato 1835 Pisał na teściową, że jedzie z całą rodziną, aby przejść do wsi od kilku lat. Jednak odmówiono urlopu, zamiast Mikołaja Zaproponowałem urlopu sześciomiesięcznym i 10000 ruble, jak wspomniano, „Pomaga”. Puszkin nie wziął je i poprosił 30000 rubli pod warunkiem zachowując jego wynagrodzenia, urlop został udzielony na okres czterech miesięcy. Tak więc w ciągu najbliższych kilku lat w Petersburgu Puszkina wiązało usługi. Kwota ta nie obejmuje nawet połowę długów Puszkina, z zakończeniem wypłacania pensji musieli polegać wyłącznie na dochodach fikcyjnej, zależała od popytu czytnika. Na końcu 1834 - wczesny 1835 roku wyszło kilka końcowych edycje Puszkina: pełny tekst „Eugeniuszu Onieginie” (w 1825-32 nowa opublikowano w oddzielnych rozdziałach), Zebrane wiersze, nowele, wiersze, ale są one w sprzeczności z trudem. Krytyka jest już w pełnym głosem mówić o degeneracji talentu Puszkina, o końcu swojej epoki w literaturze rosyjskiej. Dwa jesienią - 1834 rok (w Boldin) i 1835 rok (w St Michael) Byli mniej płodni. Za trzecim razem, poeta przyszedł do Boldino jesienią 1834 lat kłopotliwych sprawach majątku i mieszkał tam przez miesiąc, pisząc „Tale of Golden Kogucik”. W Michael Puszkina kontynuował pracę na „sceny rycerskich czasów”, „Egipska noc”, stworzył poemat „Po raz kolejny odwiedził”.
ogółu społeczeństwa, lamentuje upadek talentu Puszkina, nie wiadomo, że najlepszym jego prace nie zostały dopuszczone do druku, który wszedł w tych latach, stały, intensywne prace nad dużymi projektami: „Dzieje Piotra”, powieść o Pugachevshchina. dzieło poety dojrzał fundamentalne zmiany. Puszkin liryczny w tych latach to głównie „poeta dla siebie”. Mocno eksperymentuje teraz z prozaicznych gatunków, które nie spełniają go całkowicie, pozostają w projekty, zarys, warcaby, poszukiwania nowych form literaturze.

„Współczesna”

Według C.. А. Sobolew:
“Pomysł dużych wydawnictw periodycznych, które zajmują się możliwością wszystkich najważniejszych aspektów życia rosyjskiego, chęć bezpośrednio służyć ojczyzny pióro, Puszkin zajęte niemal nieprzerwanie w ciągu ostatnich dziesięciu lat jego krótkoterminowych zajęć ... Okoliczności uniemożliwiła mu, i tylko 1836 r. udało mu się pozyskać sobie prawo do publikacji „Współczesna”, ale w bardzo ograniczonych ilościach i zamknij”.
Od zamknięcia „Literackiego gazety” szukał prawo do władania czasopismo. Plany nie zostały zrealizowane gazety („Dziennik”), różne antologie i kolekcje, „Widz Północnej”, edytować, że był w. F. Odoyevski. Wraz z nim w Puszkina 1835 To był przeznaczony do produkcji „współczesną politykę kronikarz, Nauka i literatura ". W 1836 Otrzymał pozwolenie na tegorocznej edycji almanachu. Puszkin liczone jako dochód, aby pomóc mu zapłacić jego najpilniejszych długów. założony w 1836 magazyn został nazwany „Współczesna”. W nim opublikowane dzieła Puszkina, i H. W. Gogol, А. i. Turgieniew, W. А. Żukowski, NS. А. Viazemsky.
niemniej jednak, Sukces czytelniczy Magazine miał: nowy rodzaj poważnych czasopismach, poświęcona zagadnieniom miejscowego, interpretowane przez podpowiedzi niezbędnych, Rosyjski publiczny jeszcze przyzwyczaić się do. Magazyn ukazał się tylko 600 abonentów, co zgubnych dla wydawcy, ponieważ nie jest objęte żadnymi kosztami druku, brak opłat pracowników. Ostatnie dwa tomy „Współczesnej” Puszkin był więcej niż połowa wypełniona jego prac, w przeważającej części anonimowej. W czwartym tomie „Współczesna” była, wreszcie, opublikował powieść „Córka kapitana”. Puszkin mógł zwolnić go jako książka, wówczas powieść mogłaby przynieść dochód, więc on potrzebuje. Jednak nadal postanowił opublikować „Córka kapitana” w czasopiśmie i nie był już w stanie polegać na równoczesnej produkcji w książce, W tamtych czasach nie można było. prawdopodobnie, Powieść została umieszczona w „Współczesna” wpłynęły Krajewski i wydawca magazynu, którzy obawiali się jego upadek. „Córka kapitana” został przychylnie przyjęty przez czytelników, ale krytycy entuzjastyczne recenzje na temat jego najnowszej powieści w prasie, Puszkin nie widział. Pomimo niepowodzenia finansowego, Puszkina do ostatniego dnia był zajęty porządki wydawnicze, „liczenie, przed losem, znaleźć i kształcić swoich czytelników ".

1836-1837 rok

wiosna 1836 lat po poważnej choroby zmarły Nadzieja Osipovna. Puszkina, Po zapoznaniu się z matką w ostatnich dniach jej życia, Trudno znieść tej straty. Okoliczności były takie, co on, jedynym członkiem rodziny, Nadzieja Osipovna towarzyszy ciało do miejsca pochówku w Górach Świętokrzyskich. To była jego ostatnia wizyta w Mikhailovskoye. Na początku maja do działalności wydawniczej, a do pracy w archiwach Puszkin przybył do Moskwy. Miał nadzieję na współpracę z autorów „Współczesnej” obserwatora „w Moskwie”. jednak Baratynsky, Pogodin, chomiki, Shevyrev wziął czas, aby odpowiedzieć, wyraźnie zaprzeczając. Poza tym liczy się Puszkin, że magazyn napisze Bieliński, jest w konflikcie z Pogodin. Zwiedzanie archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych, był przekonany,, że praca z dokumentami z epoki Piotrowej potrwa kilka miesięcy. Z naciskiem żony, oczekiwany z dnia na dzień dostawy, Puszkin pod koniec maja, wrócił do Petersburga.
Według wspomnień francuskiego wydawcy i dyplomata Loewe-Weimar, Odwiedziłem w lecie 1836 roku daleko w Puszkina, był zafascynowany „historia Piotra”, Dzielił się ze swoim gościem wyników archiwalnych poszukiwań i lęków, Jak postrzegają czytników eBook, pokazano gdzie król „tak, jak to było w pierwszych latach jego panowania,, gdy przyniósł furię całego poświęcenia swój cel ". Uczenie się, że Loewe-Weimar jest zainteresowany rosyjskich pieśni ludowych, Puszkin wykonane tłumaczenia piosenek jedenastu na francuskim dla niego. Zdaniem ekspertów, studiując dzieła Puszkina, zostało przeprowadzone nieskazitelnie.
Latem 1836 Puszkin tworzy swój ostatni cykl poetycki, nazwany na miejscu piśmie (domek na wyspie kamienia) "Kamennoostrovsky". Dokładny skład nieznany znaki rowerowe. może, były przeznaczone do publikacji w „Współczesna”, ale odmówiono jej Puszkina, przewidywania problemów z cenzurą. trzy kawałki, Bez wątpienia należący do cyklu, powiązany temat ewangeliczny. Przekrojowym tematem wiersz „Desert Ojcowie i żona bez winy”, „Jak z drzewa złamał ...” i „władza świecka” - Wielki Tydzień Wielkiego Postu. Kolejny wiersz z cyklu - „Od Pindemonti” pozbawione symboli chrześcijańskich, ale wciąż myśli o odpowiedzialności poety żyjącego w pokoju z samym sobą oraz otaczającym człowieka, zdrady, prawo do wolności fizycznej i duchowej. Według. NS. sztywny:
„W tym wierszu formułowane idealny poetycki i ludzkie credo Puszkina, poprzez cierpienie przez całe życie ".
cykl, prawdopodobnie, również „Kiedy kraj jest miło mi wędrować”, czterowiersz „Nie powinienem biegać do Bramy Syjonu” i, wreszcie, (Niektórzy badacze zakwestionował to założenie) "Monument" („I wzniesiono pomnik siebie bez rąk ...”) - jako wprowadzenia lub, inne wersje, finały, - poetycki testament Puszkin.

śmierć

Niekończące się negocjacje z synem w imieniu sekcji po śmierci matki, troska o działalności wydawniczej, długi, i, punkt, Stało się oczywiste, celowe zaloty Horse Guards Dantes dla żony, povlokshee na plotek w świeckim społeczeństwie, były przyczyną uciśnionego stanu Puszkina jesienią 1836 rok. 3 Listopad jego przyjaciele wysłano anonimowy paszkwil na łuk przeciwko Natalii Nikolaevna. Puszkina, kto dowiedział się o listach następnego dnia, byłem pewien, że - dziełem Dantes i jego przybrany ojciec Gekkerna. wieczorem 4 Listopada wysłał wyzwanie do pojedynku Dantes. Gekkern (Po dwóch spotkaniach z Puszkina) Wygrałem opóźnienie pojedynku na dwa tygodnie. Dzięki staraniom jego przyjaciół, i, przede wszystkim, Żukowski i ciocia Natalia Nikołajewna E. Zagryazhskaya, Pojedynek został zażegnany. 17 Listopada Dantes złożyła wniosek do siostry Natalia Nikołajewna Goncharova Ekaterina. Tego samego dnia wysłał Puszkin w swoim drugim. А. Sollogoub list odmowy pojedynkować. Małżeństwo jest nie do rozwiązania konfliktu. Edmond, spotkanie z Natalią Nikolaevna, w świetle, On ją gonił. Rozprzestrzeniania pogłoski o, że Dantes poślubił siostrę Puszkina, aby zachować twarz Natalya Nikolaevna. Według K. K. DANZAS, żona Puszkina oferowane zostawić w momencie Petersburgu, ale to, „Straciłem cierpliwość, Postanowiłem przyjść w każdym razie ". Puszkin wysłany 26 styczeń (7 luty) 1837 Ludwik, Heeckeren „wysoce obraźliwy list”. Jedyną odpowiedzią mógł być tylko wyzwanie na pojedynek, Puszkin wiedział. Formalne wyzwanie na pojedynek przez Gekkerna, zatwierdzony przez Dantes, Puszkin został przyjęty w tym samym dniu przez attaché Ambasady Francuskiej wicehrabiego d'Archiac. Od Gekkern był ambasadorem obcym kraju, Nie mógł stoczyć pojedynek - oznaczałoby to natychmiastowe załamanie kariery.
Pojedynek z Dantes odbyła 27 od stycznia w Black River. Puszkin został ranny: Pocisk wybuchł w biodrze i dostał się do żołądka. W tym czasie ranę śmiertelne. Puszkin dowiedział się o nim od życia medic Arendt, który, Za jego namową, Nie ukrywają prawdziwy stan rzeczy.
Przed śmiercią, Puszkina, szuka własnego domu w celu, noty wymienianych z cesarza Mikołaja I. Uwagi przeszedł dwie osoby:
W. А. Żukowski - poeta, W tym czasie opiekuna następcy, przyszły cesarz Aleksander II.
n. F. Arendt - Life-lekarz cesarza Mikołaja I, Puszkin lekarz.
Dlatego prosimy o przebaczenie za naruszenie zakazu królewskiego na pojedynek:
“... Czekam na słowa króla, umrzeć w spokoju ...”
Suwerenny:
“Jeśli Bóg nie pozwoli nam mieć na lokalnym svidetsya światła, Wyślę ci moje przebaczenie i moją ostatnią radę umrzeć chrześcijaninem. O żonę i dzieci nie martw, Biorę je z ich rąk.”
- Uważa się,, że notatka dał Żukowski
Nicholas widział w Puszkina niebezpiecznej „Lider wolnomyślicieli” (W tym kontekście środki zostały podjęte, na pogrzeb i pochówek odbył się bardziej skromnie, jak to możliwe) a następnie zapewnił, „Prawie nie doprowadził go do śmierci chrześcijanina”, które nie odpowiadają rzeczywistości: nawet przed otrzymaniem królewskie notatek poety, uczenie się od lekarzy, że jego rana była śmiertelna, Wysłała do księdza, do udziału. 29 styczeń (10 luty) w 14:45 Puszkin zmarł z powodu zapalenia otrzewnej. Mikołaj I spełnione obietnice, poeta dane.
Sovereign Order:
1. spłacić dług.
2. Zastawił majątek ojca jasnego długu.
3. Pensjonat wdowa i córki do małżeństwa.
4. Sons w stronach i 1500 rubli za edukację każdego wpisu w służbie.
5. Prace publikuje na koszt publiczny na rzecz wdowy i dzieci.
6. naraz 10 000 ruble.
Według żony pożądania Puszkina umieścić w trumnie nie ma kamery kadet jednolity, aw wycięciem. pochówku usługi, przydzielony do katedry św Izaaka, Został on przeniesiony do kościoła Konjushennuju. Uroczystość odbyła się przed tłumy, Kościół dozwolone tylko za zaproszeniami.
“Tam, jak zwykle, Zamówienia były niedorzeczne. Ludzie zostali oszukani: powiedziany, Pogrzeb Puszkina będzie w katedrze św Izaaka, - tak było na bilety i oznaczała, i jeszcze ciało zostało wykonane z mieszkania w nocy, potajemnie, i dostarczane do stajni kościelnych. Uniwersytet otrzymał ścisłe instrukcje, tak, że profesor nie powinien odbiegać od swoich wydziałów i studentów były obecne na wykładach. Nie mogłem się oprzeć, i wyraził żal o tym opiekuna. Rosyjski nie może opłakiwać ich ziomkiem, cześć, aby im ich istnienie!”
- Od "A" Diary. W. Nikitenko
Po trumna obniżono do piwnicy, gdzie przebywał aż do 3 luty, przed wyjazdem do Pskowa. Ciało towarzyszy Pushkina. i. Turgieniew. W liście do gubernatora Pskowa Peshchurova A. n. Mordwini w imieniu cesarza i Benckendorff wskazał na potrzebę zakazania „żadnej szczególnej ekspresji, dowolny spotkanie, jednym słowem każda ceremonia, Ponadto, który jest zwykle w naszych obrzędów kościelnych prowadzonych w pochówku ciała szlachcica ". Aleksander Puszkin został pochowany na terenie klasztoru prowincji Svyatogorsk Pskowa. W sierpniu, 1841 Przez rzędu N. n. grób Puszkina stwierdzono rzeźbiarza nagrobek Aleksandra Permagorova (1786-1854).

Potomkowie Puszkina

Spośród czworga dzieci tylko dwie lewe potomności Puszkina - Aleksandra i Natalia. Potomkowie poeta mieszkający obecnie na całym świecie: w USA, Anglia, Niemcy, Belgia. Około pięćdziesięciu z nich mieszka w Rosji, w tym Tatyana Lukash, którego prababcia (wnuczka Puszkina) Był żonaty z pra-bratanek Gogola. Teraz Tatiana mieszka w Klin.
Aleksander Puszkin - ostatni potomek poety w linii męskiej, Przebywa w Belgii.

wygląd

wysokość A. C. Puszkin był 2 arshins 5 i pół cala (Zatrzymał przez artystę Gregory Chernetsov 15 Kwiecień 1832 rok). to 166,7 cm, że w tym czasie nie było dużo dla człowieka (żona wzrost był Pushkina 173 cm). O wyglądzie współczesnych Puszkina opracowali różne opinie. W dużej mierze zależą od postawy wobec niego. W konwencjonalnym sensie, nikt nie nazywa Puszkina piękny, Jednak wiele zauważyć, że linie twarzy czyni mistrza, Kiedy staje się odbiciem jego duchowości. M. W. Yuzefovich szczególnie zwrócić uwagę na oczach Puszkina, „W którym, wydawało się, To odzwierciedla całe piękno w przyrodzie ". L. NS. Nikolskaya, spełnione w 1833 Puszkin był na kolacji u gubernatora Niżnym Nowogrodzie, opisuje swoje:
„Trochę śniady twarz była pierwotnie, ale brzydki: duża otwarta czoło, belona, grube wargi - nawet nieregularne funkcje. Ale był wielki - jest ciemno szary z odcieniem niebieskim oczami - duża, jasny. Jest to niemożliwe, aby przekazać wyraz oczu: niektóre palenie, i choć pieszcząc, przyjemne. Nigdy nie widziałem osoba bardziej wyraziste: mądry, Uprzejmy, energetyczny. <…> mówi: brat, ile umysłu i życia w swoim przemówieniu neiskusstvennoy! A co to jest zabawa, sympatyczny, piękno! Ten durnyashka może jak ...

praca Puszkina

Literacka sława i rola kulturowa Puszkina
Aleksander Puszkin ma wielką renomę i wielkiego rosyjskiego poety, zwłaszcza, ponieważ dotyczy Encyclopedia „Krugosvet”, „Rosyjski Słownik biograficzny” i „Encyklopedia Literacka”. Filologii Puszkin jest uważany za twórcę współczesnego literackiego języka rosyjskiego (cm. na przykład, Rozpoczęte. W. Vinogradov), i „Krótki literacki Encyklopedia” (Od autora. C. Averincev) Mówi o odniesienia do jego pism, Jak dzieła Dantego we Włoszech lub w Niemczech Goethe. D. C. Lichaczew pisał o Puszkina jako „nasz największy skarb narodowy”.
Podczas życia poety zaczął być nazywany geniuszem, tom drukowane liczbami pierwszymi. Od drugiej połowy 1820 roku, był uważany za „pierwszego rosyjskiego poety” (nie tylko wśród rówieśników, ale rosyjscy poeci wszechczasów), a wokół jego osobowości rozwinął kult wśród czytelników. Z drugiej strony, w 1830 roku jest (Po poemacie „Połtawa”) i nastąpiła pewna część chłodzącą publicznego czytania Puszkina.
W artykule „Kilka słów o Puszkina” (1830-jest) n. W. Gogol napisał, że „Puszkin to niezwykłe zjawisko i, może, unikalny fenomen ducha rosyjskiego: Ten rosyjski człowiek w swoim rozwoju, w którym, może, Będzie to przez dwieście lat ". Krytyk i filozof-Zachodu w. D. Bieliński nazwał to „pierwszy poeta-artysta z Rosji”. F. M. Dostojewski zauważyć, że „w” Onieginie ", w nieśmiertelnego poematu jego i nieosiągalny, Puszkin był wielki pisarz narodowy, zarówno przed, jak i nikt nigdy „i mówił o” uniwersalności i uniwersalnego człowieczeństwa swego geniuszu ". Najbardziej pojemny charakterystyczny Oferowane Apollon Grigoriev (1859): „Ale Puszkin - nasz wszystkich”.

Badanie Puszkina

Zrozumienie Puszkina w kulturze rosyjskiej jest podzielony na dwa obszary - artystyczny i filozoficzny, eseistycznej, założyciele które były Mikołaja Gogola i Apollon Grigoriev (w tej serii - wielu rosyjskich pisarzy, w tym Fiodor Dostojewski, Marina Cwietajewa i Aleksander Sołżenicyn, i filozofowie), naukowe i historyczne i biograficzne, zastawione Pavel Annenkov i Peter Bartieniew. Rozkwitu nauki Puszkina na początku XX wieku Rosja jest związana z utworzeniem Puszkina House 1905 rok, Puszkina Seminary 1908 rok, Pojawienie wydawnictw seryjnych Puszkina. W czasach sowieckich, studium ideologii ograniczeń Puszkina pod wielkim rozwoju był Puszkin i tekstowej studium jego stylu. Szereg ważnych osiągnięć związanych z badaniami Puszkina za granicą (Polska, Francja, USA i inne.), w tym rosyjskiej emigracji.

Negacja wartości Puszkina i jego krytyka kultu

Publitsist- „sześćdziesiątych” i krytyk literacki Dmitry Pisarev zaprzeczyć Puszkina wartość twórczą dla naszych czasów: „Puszkin wykorzystuje swoją artystyczną wirtuozerię, jako środek poświęcić wszystkie czytania Rosja w smutnej tajemnicy swej wewnętrznej pustki, ich duchowe ubóstwo i ich impotencja intelektualna ". W tym samym miejscu było wiele naysayers 1860, taki, Maxim Antonowicz i Bartłomiej Zajcew.
W. Majakowski, D. Burliuk, W. Chlebnikow, А. skręcone, b. Livshits zwane „rzucać Puszkina [wraz z kilkoma innymi klasykami] ze statku nowoczesności „w manifest futurystów 1912 roku „policzkiem Smaku Publicznej”. Ponadto, w manifeście podano: „Kto nie zapomina o swojej pierwszej miłości, Nie wiem, ostatni " (Tiutchev Parafrazując słowa po śmierci Puszkina: "Ty, jak pierwsza miłość, Rosyjski serce nie zapomnimy "). Jednocześnie najwyższa ocena Puszkina dał Innocent Ann, Anna Achmatowa, Marina Tsvetaeva, Alexander Blok.
Według dziennikarza Salomon Volkov, z 1937 w ZSRR oficjalna ideologia propagował kult „Puszkin”.

źródło: https://ru.wikipedia.org/wiki/Пушкин,_Александр_Сергеевич

wszystko poezja (zawartość alfabetycznie)