Licyniusz, Czy widzisz: na szybkim wozie,
uwieńczone laurach, w świetnym szkarłat,
wyniośle wylegiwania, Vetuly młody
W popularnej tłum leci na chodniku?
wyglądać, wszystko przed nim pokornie tylnej grabber.
wyglądać, liktorów jak nieszczęśliwi ludzie pościg!
pochlebca, senatorowie, dziewczęta długą serię
Czule po nim dąży twarde spojrzenie;
czekając na, złowione w awe uśmiechu, ruchy oczu,
Jakby bogów cudowne błogosławieństwo:
I małych dzieci i starcy w siwych włosach,
Wszystko prostaty przed ciszą idol padł w proch:
Dla nich, a ślad kół, błoto napechatlenny,
Jest pomnik honorowe i święte.
Na Romulo ludzi, powiedzieć, Ponieważ długo spadły?
Którzy zniewolili i moc Związany?
Kwiryci dumny pochyloną pod jarzmem.
Kto robi, z nieba, którzy zniewolili?
(powiem?) Vetuliyu! Ojczyzna mój wstyd,
Rozwiązły młody człowiek siedzi w doradztwie męża;
Ulubieniec słaby despota zasad senackich,
W Rzymie PROSTER Jaremy, ojczyzna bluźnili;
Vetuly Roman Król!.. o wstydzie, o czasie!
Lub w przypadku śmierci wszechświata zdradzony?
Ale kto pod portykiem, głowa ponyksheyu,
Oberwany płaszcz, z kuli drogowym,
Poprzez hałaśliwym tłumem frowning dzieje?
„Gdzie jesteś, nasz mędrzec, jedna prawda, DAMET!»
– “Gdzie: Nie wiem sam; milczał przez długi czas i zobaczyć;
Na zawsze opuścić Rzym: Nienawidzę niewolnictwa”.
Licyniusz, dobry przyjaciel! Czy nie lepiej, a my,
Pokornie kłaniając Fortune i sny,
Szpakowaty cynikiem przykład nauczyć?
Z lubieżny miasto nie jest lepszy moją jedyną broń żegnamy,
Gdzie wszystko jest uszkodzony: prawa, słuszność,
i konsul, i stojaki, i cześć, i urody?
niech glicerolu, mladaya kosmetyczne,
Równe dla wszystkich ogólnie, w postaci okrągłej miski,
Brak doświadczenia w innych Etatowych łapie sieć!
Jesteśmy wstydzić słabości ze zmarszczkami mieć;
Zarozumiały młodzieży połysk urlopu obdarowaniem:
Niech bezwstydny Klit, szlachta servant, przez Korneliusza
Transakcja podły i arogancki czoło
Od szlachetny bogatej pełzania od domu do domu!
I Heart Roman: wrze w wolności w klatce piersiowej;
We mnie nie śpi ducha wielkiego narodu.
Licyniusz, spieszyć z dala od trosk,
Mad mędrcy, zwodnicze piękno!
Zazdrosny los w uderzeniach serca przeciwstawiając,
Wsi prenesem ojcowski Lares!
W chłodzie starożytnych gajów, nad morzem,
Nie trudno nam znaleźć zaciszne, light house,
Gdzie, nie obawiając się popularny niepokoje.
Stary reszta wiek na pustyni samotności,
I tam, Znajduje się w przytulnym kącie,
Kiedy Dube plamennom, Świeci w kominku,
Vospomniv stare dni przestarzały fiyalom,
Jego duch zapłonął ostra Juvenal,
W satyra wice sprawiedliwego przedstawiać
I maniery teraz i zawsze wyciągnie potomstwo.
o Rzymie, na skraju dumny rozpuście, okrucieństwo!
Nadejdzie fatalny dzień, dzień pomsty, nakazanyya
Przewiduję straszny koniec Grandeur:
spadać, wchodzą w pyle wszechświatowej korony.
młodzi ludzie, Synowie zaciętej walce,
Z mieczami na ciebie podymut potężną rękę,
I góry i morze pozostawi dla
I rzuci na ciebie wrzącej rzekę.
znikają Rzym: będzie ona obejmować głęboką ciemność;
i podróżnik, patrząc na stos kamieni oka,
zawołać, w ponurym medytacji pogłębiony:
«Wolność Rzym róża, niewolnictwo i zniszczony ".
