Opowieść o rybaku i Ryby

Żył starego człowieka z jego starej kobiety
W niebieskim morzu;
Żyli w zrujnowanej chacie
Dokładnie trzydzieści lat i trzy lata.
Starzec złowionych ryb seine,
Staruszka kręciło mu przędzy.
Raz rzucił netto w morzu, —
Pryshёl Nevod jednym tynoy.
Rzucił Innym razem seine, —
Doszedłem do sieci z trawy morskiej.
Za trzecim razem rzucił netto, —
Doszedłem do sieci wyłącznie w rybach.
Z trudnej rыbkoy, - złoto.
Jak błagał rybek!
Ludzki głos plotka:
„Puść Ciebie, starszy, mnie do morza,
Szanowni dla siebie litości:
Kupiłem off niż tylko chęć ".
Starzec był zaskoczony, przestraszony:
Został połowów przez trzydzieści lat, a trzy lata
I nie słyszał, Rozmawiałem z ryb.
Wysłał złotą rybkę
I powiedział dobre słowo:
„Bóg będzie z wami, rybki!
Twoja wypłata nie jest konieczna do mnie;
Idź się w niebieskim morzu,
Chodzić tam się na otwartej przestrzeni ".
Staruszek wrócił do starej kobiety,
Opowiedział jej wielki cud.
„Dzisiaj miałem złowione ryby,
rybki, nie jest łatwe;
W naszej rozmowy ryb
Dom do morza błękitu błagał,
otkupalas tsenoyu droga:
Łapówki niż tylko chęć.
I nie odważył się zdjąć jej okup;
Warto więc ją do błękitnego morza ".
Starzec staruszka aukcja:
„Oszukać, SIMP!
Mogłeś nie wziąć wykup z ryb!
Jeśli mogę zabrać cię z jej koryta,
Nasz coś całkowicie rozdzielić ".
Tutaj poszedł do błękitnego morza;
Widzi morze - lekko wybuchł.
Zaczął kliknij złotą rybkę,
Popłynął do jego ryb i poprosił:
„Co chcesz, starszy?»
Skłoniła starych odpowiedź człowieka:
„Zmiłuj, Cesarzowa ryby,
Zbeształ mnie, moja staruszka.
Starzec nie daje mi spokoju:
To musi być jej nowe koryto;
Nasz coś całkowicie rozdzielić ".
Spełnia rybki:
„Nie bądź smutny, Oznacza Idź z Bogiem,
Będziesz nowe koryto ".
Staruszek wrócił do starej kobiety,
Staruszka nowe koryto.
Jeszcze głośniej staruszka beszta:
„Oszukać, SIMP!
wywołało, oszukać, koryto!
W korycie istnieje wiele własny interes?
brama, oszukać, na ryby;
Kłaniam się nią, wzbudził wiele hut ".
Tutaj poszedł do błękitnego morza,
(Chmurzy błękitne morze.)
Zaczął kliknij złotą rybkę,
Popłynął do jego ryb, poprosiłem:
„Co chcesz, starszy?»
Spotyka starca z łuku:
„Zmiłuj, Cesarzowa ryby!
Jeszcze głośniej staruszka beszta,
Starzec nie daje mi spokoju:
Hut pyta jędzowaty kobietę ".
Spełnia rybki:
„Nie bądź smutny, Oznacza Idź z Bogiem,
Niech tak będzie: chaty będzie zbyt ".
Poszedł do swojej ziemianki,
Ziemianka nie ma wiele śladów;
Przed nim domków svetolkoy,
z cegły, rura belёnoyu,
z dębu, obroże deski.
Stara kobieta siedzi przy oknie,
Na co warto było strofuje męża:
„Oszukać, bezpośredni SIMP!
wywołało, SIMP, chata!
brama, skłonił ryby:
Nie chcę być czarny chłop,
Chcę być zamontowany słup szlachcianka ".
Starzec podszedł do błękitnego morza;
(Nie spokojne morze niebieski.)
Zaczął kliknij złotą rybkę.
Popłynął do jego ryb, poprosiłem:
„Co chcesz, starszy?»
Spotyka starca z łuku:
„Zmiłuj; Cesarzowa ryby!
Bardziej niż kiedykolwiek Staruszka vzdurilas;
Starzec nie daje mi spokoju:
Nie ma to być chłopem,
On chce być zamontowany słup szlachcianka ".
Spełnia rybki:
„Nie bądź smutny, Oznacza iść z Bogiem ".
Staruszek wrócił do starej kobiety.
Co zobaczył? wysoka wieża.
Stojąc na ganku jego stary
Drogie sable dushegreyke,
Parchovaya z makovke Kichka,
Jubilerów ogruzili szyi,
W rękach złote pierścienie,
Na nogach czerwone buty.
Przed jej gorliwy sługa;
Ona je bije, Chuprun dla taskaet.
Starzec mówi jego staruszkę:
"Dzień dobry, pani-pani szlachcianka.
Herbata; teraz twoja kochana szczęśliwy ".
Staruszka krzyknął na niego,
Stajnie służyć on wysłany.
tutaj tydzień, inne przebiegi,
Więcej lasów starych vzdurilas:
Ponownie wysyła do starego ryb.
„bramy, skłonił ryby:
Nie chcę być zamontowany słup szlachcianki,
A ja chcę być wolny królowa ".
przerażony staruszek, modlił się:
„Co ty, babcia, lulka przejadania?
ani krok, lub nie są w stanie wypowiedzieć,
Śmiejesz się całe królestwo ".
Byłem zły stary las,
Uderzyłem męża w policzek.
„Jak śmiesz, Chłop, spierać się ze mną,
ze mną, szlachcianka Stolbovaya? —
Idź do morza, mówisz cześć,
nie idź, prowadzą nieuchronnie ".
Starzec udał się do morza,
(Sczerniałe błękitne morze.)
Zaczął kliknij złotą rybkę.
Popłynął do jego ryb, poprosiłem:
„Co chcesz; starszy?»
Skłoniła starych odpowiedź człowieka:
„Zmiłuj, Cesarzowa ryby!
Znowu moje stare buntownicy:
Nie chcę go mieć szlachcianka,
On chce być wolny królowa ".
Spełnia rybki:
„Nie bądź smutny, Oznacza Idź z Bogiem!
dobry! stara królowa wola!»
Staruszek wrócił do starej kobiety.
Dobrze! przed nim, komora królewska,
Komory widzi swoją staruszkę,
Przy stole siada caricej,
Służyć jej szlachta tak szlachty,
Overseas wylewa jej winy;
To chwyta kij drukowanej;
Wokół groźny strzeże swej wartości,
Na barkach maskonury zachować.
Widziałam staruszka, - przestraszony!
Staruszka skłonił nogi he,
rzekła: "Dzień dobry, królowa groznaya
dobrze, teraz twoja kochana szczęśliwy ".
To nie wygląda stary,
Tylko z jego oczu, powiedział mi pozbyć.
Biegli bojarów i szlachty,
Starzec popchnął vzashey.
A w drzwiach strażnika ran,
Osie prawie posiekać.
A ludzie coś oni wyśmiewali Go:
„Dzieląc cię, stary cham!
Odtąd jesteś ignorantem, nauka:
Nie nie siedzieć w jego sanie!»
tutaj tydzień, inne przebiegi,
Więcej lasów starych vzdurilas:
Dworzanie za mąż wysyła,
Okazało się, że staruszka, Doprowadziło to do niego.
Mówi staruszek staruszka:
„bramy, skłonił ryby.
Nie chcę być wolny królowa,
Chcę być kochanką morskoju,
Żyć moim Okiyane-Sea,
Chtov służył mi rybki
I nie musiałby mnie na posyłki ".
Starzec nie odważył się sprzeczne,
Nie śmiem powiedzieć słowo w poprzek.
Tu idzie do niebieskiego morza,
widzi, burza Morza Czarnego:
I spuchnięte fale zły,
i przejść, tak wyć i wyć.
Zaczął kliknij złotą rybkę.
Popłynął do jego ryb, poprosiłem:
„Co chcesz, starszy?»
Spotyka starca z łuku:
„Zmiłuj, Cesarzowa ryby!
Co mam zrobić z przekleństwem Baba?
Nie chcę być królową ona,
Chce być kochanką morskoju;
Żyć jej Okiyane-Sea,
Do ty sam pełniła
I byłoby to na miejscu ".
Nic nie jest powiedziane, ryby,
Tylko ogon na wodzie dostanie
I poszła w głąb morza.
Długo oczekiwany przez morze, odpowiada
Nie czekaj, Wróciłem do starej kobiety -
lo i oto: znowu przed nim ziemianka;
Na progu swego staruszka siedzi;
I przed jej złamaną koryta.

wszystko poezja (zawartość alfabetycznie)