Rozdział I
Zaczynam sobie przypominać z najczulszego dzieciństwa, i ta scena, które pozostały żywe w mojej wyobraźni.
Niania prowadzi mnie do dużego pokoju, słabo oświetlone świeczkę pod parasolem. Na łóżku pod zieloną zasłoną jest kobieta cała w bieli; ojciec bierze mnie w ramiona. Ona mnie całuje i płacze. Ojciec płacze głośno, Boję się i płacz. Opieka nad dziećmi sprawia mi, mówienie: „Mamo chce bye-bye”. Pamiętam też wielkie poruszenie, wielu gości, osoby prowadzące z pokoju do pokoju. Słońce świeci wszystkie okna, i jestem bardzo zadowolony. Mnich ze złotym krzyżem na piersi błogosławi mnie; przy drzwiach znosić długie czerwone trumny. To wszystko, że opuścił pogrzeb matki w moim sercu. Była kobietą o niezwykłej umysłu i serca, Dowiedziałem się po historie ludzi, nie wiedziała cenę.
Tutaj moje wspomnienia są zdezorientowane. Mogę dać jasną konto z siebie nie jako pierwszy, więc z moim wiekiem osmiletnego. Ale najpierw muszę porozmawiać o mojej rodzinie.
Mój ojciec otrzymał sierżanta, Kiedy moja babcia była jeszcze ich brzuchaty. Uczył się w domu aż do 18 roku życia. jego nauczyciel, m-R Dekor, To był prosty i miły staruszek, bardzo dobrze zaznajomieni z francuską ortografią. nieznany, czy ojciec innych mentorów; ale mój ojciec, z wyjątkiem francuskiej ortografii, wydaje się, zasadniczo nic nie wiem. Ożenił się wbrew woli rodziców z dziewczyną, która była starsza od niego o kilka lat, w tym samym roku przeszedł na emeryturę i przeniósł się do Moskwy. stary Savelich, jego kamerdyner, Mówił do mnie, że pierwsze lata małżeństwa byli zadowoleni. moja mama miała czasu, aby pogodzić się z mężem i jego rodziny, w którym ją kochał. Ale frywolny i zmienny charakter mój ojciec nie pozwala jej cieszyć się spokojem i szczęściem. Zetknął się z kobietą, Jest znany na całym świecie ze swojego piękna i romanse. Rozwiodła się z nim dla męża, który dał go do mojego ojca do 10 000 a następnie obedyval często. Moja matka wiedziała wszystko, i cichy. Distress zakłócić jej zdrowiu. Wzięła do jej łóżka i nie wstał.
Ojciec miał 5000 prysznic. więc, To był jeden z tych szlachciców, której późno gr. Szeremietiew nazywa drobny lokalny, zastanawiasz się z serca, jak mogą żyć! - Fakt,, że mój ojciec nie żyje gorzej niż hrabia Szeremietiew, chociaż był dokładnie 20 razy biedniejsi. Moskale wciąż pamiętają jego obiad, kina domowego i muzyki róg. Około dwa lata po śmierci matki, Anna Pietrowna Virlatskaya, sprawcą tej śmierci, Osiadł w swoim domu. była, jak to się mówi, vidnaya babka, jednak już w pierwszym kolorze młodzieży. Przywiozłem chłopca w czerwonej kurtce z mankietami i powiedział, Powiedział mi, że brat. Spojrzałem na niego szeroko otwartymi oczami. Misha tasuje prawo, tasuje lewo i chciał grać moją ruzhetsom; Wyrwałem zabawkę z rąk, Misha płakał, i ojciec wprowadził mnie w kącie, dając mój brat pistolet.
Ten początek nie wróżył mi dobrze. A w rzeczywistości mój pobyt pod ojcowskim dachem nie pozostawia niczego fajnego w mojej wyobraźni. Ojciec na pewno mnie kocha, ale nie martw się o mnie i zostawił mnie w opiece nad Francuzami, który nieustannie trwało i zwolniony. Mój pierwszy nauczyciel pojawił się pijany; drugi, nie głupi, i nie bez informacji, Miałem taki wściekły temperament, że po prawie mnie zabił dla dziennika, że rozlany atrament na jego kamizelce; trzeci, Żył z nami przez rok, To było szalone, a dom właśnie domyślał się, że, kiedy udał się skarżyć Anna Pietrowna na mnie i Miszy dla, przekonaliśmy pluskiew w całym domu nie daje mu spokoju, a ponadto diabeł mam w zwyczaju zagnieździć w czapce. Inny francuski nie mógł dogadać się z Anna Pietrowna, które nie dają im wino na kolację lub koni w niedziele; Ponadto zostały one wypłacone bardzo wadliwy. Byłem winny: Anna Pietrowna zdecydował, że żaden z moich opiekunów nie mógł sobie poradzić z takim Breakfast with Scot. Jednakże, a prawda, nie było żadnego z nich, co byłoby w dwa tygodnie po objęciu urzędu, nie zwracałem na błazna domu; ze szczególną przyjemnością uczynić wzmiankę o Monsieur Grozhe, pięćdziesiątych czcigodni Genewy, które zapewniłem, Anna Pietrowna była w nim zakochana. Trzeba bowiem jego czystą grozę z pewną domieszką złego kokieterii, Kiedy Anna Pietrowna spojrzał na niego z ukosa na stole, mówić podtekstem: „Co za żarłok!»
Zostałem przecięty, leniwy i szybkiego hartowanego, ale wrażliwy i ambitny, i życzliwość mnie mogło być osiągnięte we wszystkich; niestety, tylko kolidować z moim wykształceniem, i nikt nie mógł wziąć mnie. Przez nauczycieli Roześmiałem się i trądu; Anna Pietrowna przeklęty ząb za ząb; z Misha miał ciągłe kłótnie i bójki. Z ojcem często przychodził do czynienia burzliwy, która zakończyła się łzami po obu stronach. Anna Pietrowna ostatecznie przekonał go, aby wysłać mnie do jednego z niemieckich uniwersytetów ... Byłem wtedy 15 roku.
Rozdział II
Życie studenckie pozostawiło mi miłe wspomnienia, że, jeśli demontować, są nieznaczne incydenty, czasami nieprzyjemne; ale młodzież wielkiego maga: Chciałbym drogo dał, aby ponownie usiąść na piwo w obłokach dymu tytoniowego, pałkami w dłoniach i tłuste aksamitnej czapce na głowie. Drogie dałem do mojego pokoju, zawsze pełen ludzi, i Bóg wie, co ludzie; dla naszych pieśni łacińskich, walki i kłótnie z filistrami studenckie!
Bezpłatna nauka na uniwersytecie przyniosła mi więcej korzyści, co praca domowa, ale generalnie dowiedziałem się tylko przyzwoity ogrodzenia i podejmowania poncz. Z domu mam pieniądze w niewłaściwych różnych terminach.
Nauczyło mnie zadłużenia i nieostrożności. Minęły trzy lata, i otrzymałem od ojca zleceń Petersburg opuścić uniwersytet i przejść do Rosji, aby służyć. Kilka słów o stanie zaburzonej, o dodatkowych kosztach, o zmianie życia wydawał mi się dziwny, ale nie płacić im wiele uwagi. Opuszczając dałem pożegnalną ucztę, na której przysiągłem być zawsze prawdziwa przyjaźń i ludzkość i nigdy zajmować pozycje tsensora, a następnego dnia z bólem głowy i poszedł na izgagoyu drogowym.
