W ogrodzie, do smutnej Acheron,
Ziewanie grubą Grove,
twórca, ulubiony Alollonom,
Nawet myśleć, aby zobaczyć świat Ziemi.
To był słynny pisarz,
Znany rosyjski satyryk,
przedrzeźniacz, laury povit,
Denis, niewiedzy i strachu przed plagą.
“Dać czas na emeryturę, —
Powiedział pan diabła, —
Czczo mi ponurą Phlegethon,
A ludzie chcą przyjść”.
„Idź!„W odpowiedzi na jego Plutonie;
I widzi przed sobą:
Łódź z tłumu fruwające
Greʙet namorщennыj ryczenie
Čelnok gdy banku; z Podorojnaya
Hero popłynął w łodzi pusty
A teraz - przychodzi do nas do światła.
Powitanie, poeta!
Martwy człowiek znalazł się w Rosji,
On patrzy na niektóre wiadomości,
Ale światło na to, co jest nieodłącznym.
Wszystko jest takie same następstwo;
Wszystkie te same osoby są hipokrytami,
Wszystkie te same piosenki śpiewane,
Oszczercy uwierzyć jak poprzednio,
Jak wcześniej wszystko płynąć;
Okna są skoki miliony,
Skarb ukraść cały króla.
inne mieszkanie, inni płaczą,
I zmęczony śmiertelników lekarz,
Biskupi spokojny sen,
lord, Wybitne złoczyńców,
Śmiejąc się w okulary wlać wino,
Innocenty skarga nie zważali,
noc gra, Senat śpi,
Opierając się na czerwonym tkaniny;
Dobrze wszystkim jako tchórzy i bezczelny,
Rubel tyle Kipridy,
No i jak głupi generałowie,
I tak wielu starych Portage kolejowej.
Westchnął Denis: “Boże, Chrystus!
Znowu widzę kolejowej, ale to samo.
Przekazania straszliwe Demostenesa,
masz rację, Pietruszka mój głośnik:
Cały świat bezdelnaya zabawka,
I nie ma zmian w zabawce.
Ale gdzie jest brat poeci.
Moi słudzy Parnasu,
Zwierzęta Gracje młody? —
Chciałbym bardzo, aby je zobaczyć”.
Pozostawienie jasny baldachim nieba,
Z skrzydlatego czapce na Bekrenev,
Posłaniec bogów młodych
Nagle leci do boomu it.
“Chodźmy, - powiedział Ermiy do poety, —
Jestem tutaj dla przewodnika,
Phoebus sam poprosił mnie o;
Ze masz czas przed świtem
Piosenkarze rosyjski wizytowe,
Inne pnącza - nagroda.
Inne - wieniec uvit flet”.
Powiedział, wzrosła i poleciał.
Skrót już jasny dzień,
Już zagęszczony ciemny cień,
Już wieczór unikał noc,
Zamigotały w oknach księżyca,
i wszyscy, którzy nie tylko poeta,
Morfeyu słodki predavalsya.
Ermy z wesoła trupa
Lot na wysokim poddaszem;
Tam, posypane w głębokiej ciszy
na papierze, sklyankoy i długopis
Siedzę przy stoliku w myślach
Na krześle zdezelowany i statywem
i obszar, styl razdutym
Nasze grzechy śmiertelne
Koval i proza i wiersz. —
„Kto to jest?»- “„Demokryt” Opublikowane!
Wydawca prawo presmeshnoy,
Nie chętnie laury on piita,
Tylko byłoby wypić tylko czasami.
Wiersze czytać chociaż ciężko,
proza, O! bolesne dla wszystkich;
ale to, co? śmiać się biedactwo,
naprawdę. brat, straszny grzech;
Czy nie lepiej zostawić strych,
A ponadto bezpośredni lot
Dla zastarzałych rosyjskich śpiewaków?” —
„Będąc tak, rtęć, mucha ».
I oba pustilis' pasażer
A spadła w ciągu dwóch minut
Khvostov prawo w biurze.
Nie spał; dobry nasz poeta
Unizyval w przypadku Ody,
Jako męczennik Boży jęknął,
rysunek, Ja przekreślone, pocenie,
Aby stać się pośmiewiskiem ludzi.
Siada; pióro w zęby,
Na tytoniu Annensky taśma,
Atrament rozlał wszędzie,
Wącha się Khvostov tępy.
“i! o północy, który mnie rolkach?
Nie Březové, pełna l, Jestem we śnie!
Co stało się biedna głowa!
von višine! Jesteś moją jedyną broń przede mną?
Miej litość! ty ... oczywiście, że!”
– “nieszczęśliwy, właśnie, I Pluton
Z CIENIE domach
Z honorowego członka sił piekielnych
Tutaj w czasie odwołany.
ogony! Mój stary kumpel!
powiedzieć, jako czasu działania?
chłodny eh, eh zabawa żyć?”
– “niestety! niefortunne poeta, —
Marszcząc brwi zamieszczone Tails, —
Dawno nic nie szczęścia.
Powiem ci bez dalszych słów:
Dla mnie z entuzjazmem parnasistowskim
Chociaż boa - więc w tym samym czasie.
Jestem dobry, Cieszę się, przysięgam,
pisanie, Śpiewam w jakikolwiek sposób,
Chwalę mojego geniuszu w gazetach,
W «» Aspazja czczenia.
I ostatni raz wszyscy poeci,
Abuse mi młodych i starych,
Czytać moje wiersze nie hochut,
gdziekolwiek sunus, gwizdanie wszędzie -
Mój ostatni wróg dziennikarz,
Chłopcy śmieją się ze mnie.
Anastasevich tylko jeden,
Mój wierny chrześniak, Czytelnik i syn,
Jego zapewnieniu jak proza,
Że w moim idolem korony
Potomstwo laurowy wieniec.
Nikt nie myśli o.
Ale - umieścić na swojej.
Pozwól mi znowu perukmaher
Będzie zwijać słabą Khvostov
Jego wiersz zwyczaj
Resztki włosów zbyt szary,
Geroyskoy voruzhasy otvagoy,
A życie skończę na papierze
I będę pisać w wieku piekła
I przypowieść o diabłach czytać”.
Denis na wzruszając;
Bogowie kurierskie roześmiał
i, świece na wahadłowe skrzydeł,
W ciemności, z Von višine brakuje.
Ogony nie zbyt zdumione,
Spokojnie zapalił świecę -
westchnienie, ziewać, skrzyżowanymi,
Jego praca wyruszył dokanchivat,
W porannej Ody niemodne,
I to kołysały miasto.
Tymczasem łuk dając Khvostov,
twórca, odpisywania Prost,
Trzy noce w ciemności strychach
W miastach
Przerażona rosyjski stihodeev.
W swoim bosquet, Prince Shalnoy,
Zdrowie pisarz-Morfeev,
Usiadłam na notebooka książki,
Rysunek w jej kwiaty, kustochki,
i, ruch vzdohami listochki,
Zalane delikatnie je oderwać;
Gdy duch jest tak wspaniały
Oczy miłości pojawiła,
Sukienka na zajętych od rodzaju,
Ach strach! zemdlał.
A ty słowiański-Ross napompowane,
O Bezglagolnik notorycznie,
I prawie zbladł,
Jakby widok Shishkov;
Od ręka opadła Petriada,
I dziki wygląd zdrętwiały.
A ty, kapłani voskormlenny,
Psalmy przeszkolony diakona,
Horrible stare krytycy!
Widziałeś cień groźnej twarzy,
Twój nevynnaya druhynya,
Już wyblakły kolor śpiewaków,
Lied Petropolis bogini,
Przed nim strach poklonili.
respirator miesięczny,
Który emituje światło bezwstydnie
Coquette stary urząd,
Ignorant uczony-writer,
I odwiedził ścisłym cienia;
Nie zapisać dziecko Cupid:
Strażnik cześć Muz dysku
Jego zhuril niemiłosiernie
I uszy biedak za zgrane;
Groźny Von višine ręka!
“ładny! nie we mnie pragnienie, —
powiedział, - od cienkich skrybów
Tylko marnowanie czasu; przez ziewanie
Jestem gotowy, aby ponownie umrzeć;
Ale gdzie wokalistka Katarzyna?”
- „Nad brzegiem Newy śpiewa”. —
“Więc Stygian Dolina
Nie widziałem go?” - "Niestety!»-
„Ach!? powiedzieć, co robi?»
– “Denis! polnoschnыy laurowy ottsvel,
Zeszłej wiosny, To minęło i lato,
Ogień poeta chłodzone;
Zobaczysz wszystko o sobie;
Zbieranie piosenkarza pod siwych włosach
Godzinę słuchać starca”.
lecą, i trzy błyski
Wśród przystrojona Svetlitsa
Widzieliśmy piosenkarza Felitsa.
Czcigodny starzec rozpoznał je.
Od razu powiedział višine
Jego jest świat przygód.
“Więc jesteś tu w postaci duchów?… -
Said Derzhavin, - Cieszę się;
Przyjmij moje błogosławieństwo ...
zwiać, kot!.. usiąść, zmarły brat;
Co spokój pogoda!..
Ale to jest droga do sławy Ody, —
Słuchać, brat” - i starzec,
Pokashlyav, drapiąc perukę,
Niech śpiewa swoje dzieło,
Teksty biblijne prelozhenie;
To był hymnem hymnów prosto.
Chet bezcielesny z zaskoczenia
Słuchałem w ciszy przez śpiew,
Poniknuv poniżej golovoy:
“Odblokować tajemnice świętej „drzwi!
Z głębi pochodzi Lutsifer,
pokorny, ale cheloperunny.
Napoleon! Napoleon!
Paryż, a nowy Babilon,
A belorunny jagnięcina,
przekraczać, jak dziki Gogh,
Upadłem ducha Satanail,
Przeminęło siła demoniczna!..
Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg nasz!”…
“wow! - wykrzyknął mój szyderca, —
Co lepiej a takie wersy?
Czują, że nie przeniknęły
Późno Pan Bobrov;
Co się stało z tobą, Derzhavin?
I jest los Newton,
Jesteś bogiem - ci robak, zapalisz - po nocy ...
Chodźmy, rtęć, ból serca;
Dalej - nie mogłem pomóc beshusya”.
I natychmiast odleciał.
„Co za wspaniałe zjawisko!»
Von višine powiedział satelita.
– “Pozostaw puste zdziwienie, —
Hermius odpowiedział z uśmiechem. —
Na Pindo słynnego Łomonosowa
Z irytacją raz widział,
Że dźwięczny lira w zgromadzeniu Rosses
Tatar brytыy vozhremel,
J gnevom Pindara Xolmogora,
I potajemnie zazdroszczę spalone.
Ale Phoebus usłyszał głos wyrzutem,
Jego spokój chciał,
I ja natknęliśmy mój Derzhavin
Apokalipsa proponuje -
Denis! On zawsze być sławny,
Ale, brat, prawie jak długo żyć?”
“Czas wracać do domu, - transmisja do Ermii
Horrible Rhymer martwy, —
Pośpiesznie opuścić Rosję:
I w końcu znudziło wędrować”.
Ale nagle Bliz młyn pukanie,
Pośród ponurej gaju, gruby,
Na brzegu rzeki wyżywienie
Schronisko jest prosty:
Brama wąska droga;
W oknie Oparłem starożytną klon,
Amor i Falykonetov
Zagrożone z uśmiechem na progu.
“Oczywiście, tu mieszka piosenkarka, —
Powiedział obraduyas martwy, —
wchodzić!” Przyjechaliśmy i dobrze widzieli?
W przyjemnej błogości, ściółka
Penates młoda piosenkarka
Z róż koronie głowy,
Ledwo przykryty kocem
Sypiał z ładnej Liloyu
I toasty Fiolka
W zapomnieniu wyszeptał słodko. —
Von višine patrząc zdezorientowany.
“znajomy widok; ale kim on jest?
I nie, czy Guys nieporównywalne,
Ile Kleist? Sam il Anacreon?”
“To kosztuje ich, - powiedział Merkury, —
Eros, łask, Amur
Żonaty Mirta ego,
I cevniceû lut Zlatoli
Czcił jego ulubiony;
Ale lenistwo uzdoyu związane,
Miał tylko napoje, śmiech, śpi
Lila wypocząć i Mladen,
zapominając całkowicie, on poetą”. —
„Więc budzę grabie,»
Powiedział Von višine zły
A ja w jednej chwili odsunął zasłonę.
piosenkarz, Słysząc głos proroczy,
Z całym rozczarowaniu w piór czuwania,
Leniwie wyciągnął ręce,
W świetle ledwie oglądane,
Potem odwrócił się na bok
I poszedłem spać spokojnie.
Co nasz bohater?
Povesya nos, pies pokoyu
Tylko narzekać pod nosem.
Słyszałam, choć ze złości
Skarcił rosyjsku bez litości
A teraz on raczył powiedzieć:
“Gdy ogon będzie działać,
A twój ojciec spać,
Nasz geniusz długo wzrost,
I to nie pójdzie gładko”.
