panna

Kiedy uderzył ostatnią godzinę szczęścia,
Kiedy obudziłam się we łzach nad przepaścią,
i, drżący, po raz ostatni
Do twojej ręki dotknął usta -
że! Pamiętam wszystko; Byłem przerażony serce,
Ale utonął nieznośny smutek;
powiedziałem: “Nie wieczne oddzielenie
Wszystko radość trwa teraz w dal.
Zabudemsya, w snach zatopić mąkę;
zniechęcenie, gubitelynaya nuda
Pustelnik schronienie nie odwiedzi;
Mój smutek zachwyci Muse spotkać;
Chciałbym pocieszyć siebie - i przyjaźń spokojny wzrok
Moja dusza zimno na światło ciemność”.

Jak mało wiem o miłości i serca!
godziny są, them dni mijają,
Ale biada ochłody nie prowadzą
I nie posiadają zapomnienie Fiolka.
o słodkie, wszędzie jesteś ze mną:
Ale jestem smutny i jestem smutny sekret.
Czy Blesnet dzień na niebieskim góry,
Czy noc wzrasta z jesieni księżyc -
Wciąż jesteś, piękny przyjaciel, Szukam;
Zasnę, tylko marzyć o Tobie, —
Jeden widać w złym śnie;
Pomyślany - nieświadomie Zachęcam,
Wysłuchawszy - usłyszałem swój głos.
Rozproszone siedzieć między przyjaciółmi,
Nevnyaten mi ich hałaśliwe rozmowy,
Patrzę na nich nieruchome oczy,
Nie wiem wiele z moich oczu hladny!

A ty jesteś ze mną, O lir, priunıla
Powiernica mojej chorej duszy! —
Ciąg smutny dzwonek głuchy,
I tylko cię kocham głos nie jest zapomniany!..
o wierny, smutek, smutek ze mną,
Niech swoje zaniedbania melodie
Przedstawiać moje przygnębienie,
i, słuchanie szabli,
Niech oddychać przemyślane dziewice.

Oceniać:
( Brak ocen )
Podziel się z przyjaciółmi:
Aleksander Puszkin
Zostaw swój komentarz 👇