elegia (Ponownie, jestem twoim, młodych przyjaciół!)

Ponownie, jestem twoim, młodych przyjaciół!
Mglisty schował dni oddzielania:
I jego brat znowu upadł ręce,
Twój ponownie rozbrykany, widziałem krąg.
Wszystko jedno Państwo, ale moje serce naprawdę nie jest taki sam:
Nie dasz mu najcenniejszą rzeczą,
Nie jestem tą samą ... niewidzialną ścieżką -
Przeminęło czas beztroski wesołość,
nieodwracalne, i ulotne życie
Poranny promień blednie na mnie. —
Radość z duszą.
Odrzucony los zazdrosny,
uśmiech, śmiech, i swawola, i pokój -
Zapomniałem wszystko: cichy smutek
Osłona przykrywa yunoyu głowę ...
Nie powinien mieć zabawy rozmowy
I tkliwość wymowny dusza
Mój ciężki sen jak wyrwać,
było po wszystkim, - i radosna zwinność
W mojej duszy zamazane druku.
Aby usunąć ponure cierpienie,
Na próżno jesteś moim lira;
Pogasnuli snu dni minionych,
A zmarł w głosowym ciąg niewrażliwego.
Przed smutkiem widzę!
Boję się świata, I nudne światło dzienne;
Pójdę do lasu, w której nie ma życia,
Gdzie umarli ciemność - Nienawidzę radość;
I zamarł w swoim minut szlaku.
Ci spadł, Arkusze wzrósł wczoraj!
Nie dotsveli promieni miesięcznych.
ścigał się od ciebie, moje dni radości!
Biegli od wy - przypadkowo łez,
A ja jestem na ciemnym porannych vyanu dni.

Oh firmy! zostawić mi zapomnienie;
W ciszy pokorstvuyu los,
Zostaw mi męki serca,
Pozostaw mi pustynie i łzy.

Oceniać:
( Brak ocen )
Podziel się z przyjaciółmi:
Aleksander Puszkin
Zostaw swój komentarz 👇