замяўкала кацяняты:
«Надоело нам мяўкаць!
Мы хочам, як парасяты,
рохкаць!»
А за імі і качаняты:
"Не жадаем больш кракалі!
Мы хочам, як жабяняты,
Каб каркаць!»
свінкі замяўкала:
Мяу, мяу!
котачкі зарохкаў:
Хрю, хрю, хрю!
качачкі заквакалі:
KBA, сушыльны, сушыльны!
курачкі закракалі:
Крыя, крыя, крыя!
Вераб'і падскочылі
І каровай зарыкаў:
Му-у-у!
прыбег мядзведзь
І давай раўці:
Ку-ка-рэ-ку!
І зязюля на суку:
«Не хачу крычаць куку,
Я брэшу на сабаку:
Гаў, гав, гав!»
толькі заинька
быў цаца:
Ён не мяўкаў
І не пахрукваў -
Ён ляжаў пад капустай,
Па-заячыя лапатаў
І зверюшек неразумных
ўгаворваў:
«Каму загадана цвіркалі -
ня муркаў!
Каму загадана варкатаць -
ня Цвіркалі!
Не бываць вароне каровамі,
Не лётаць жабянятак пад воблакам!»
Але вясёлыя звераняты -
Парасяты, медзведзяняты -
Пушчы ранейшага сваволяць,
Зайца слухаць не жадаюць.
Рыбы па полі шпацыруюць,
Жабы па небе лётаюць,
Мышы котку злавілі,
У пастку пасадзілі.
І лісіцы
узялі запалкі,
Да мора сіняга пайшлі,
Мора сіняе запалілі.
Мора полымем гарыць,
Выбег з мора кіт:
«Гэй, пажарныя, бяжыце!
Дапамажыце, дапамажыце!»
доўга, доўга кракадзіл
Мора сіняе тушыў
пірагамі, і блінамі,
І сушоных грыбамі.
Звярталіся два курчонка,
Палівалі з бочачкі.
Прыплывалі два ярша,
Палівалі з каўша.
звярталіся жабяняты,
Палівалі з цабэрка.
тушаць, тушыць - не тушыць,
Заліваюць - яе не затопяць.
Тут матылёк прылятала,
крылцамі памахала,
Стала мора патухаць -
І патухла.
Вось ўзрадаваліся звяры!
Засмяяліся і заспявалі,
вушкамі запляскалі,
ножкамі затупалі.
Гусі пачалі зноў
Па-гусінаму крычаць:
Га-га-га!
кошкі замуркаем:
Мур-мур-мур!
птушкі адгукаліся:
Гнілы!
коні заржалі:
Я-я-я!
Мухі загудзелі:
Ж-ж-ж!
Лягуць жабы:
Ква-ква-ква!
А качаняты кракалі:
Кря-кря-кря!
Парасяты бурчаць:
Хрю-хрю-хрю!
Мурочку калыхала
мілую маю:
Bayuşkï узбагачэння!
Bayuşkï узбагачэння!
