1
Елеу өрістерді аралап өтеді,
Шабындықтағы шұңқыр.
Сыпырғыш күректің артында
Көше бойымен жүрді.
Осьтер, балталар
Сондықтан олар таудан құяды.
Қорқытқан ешкі,
Оның көздері үлкен:
«Не болды? Неге?
Мен ештеңе түсінбеймін ».
2
Бірақ, қара темір аяқ сияқты,
Ран, покер секірді.
Ал пышақтар көше бойымен асығып кетті:
«Эй, держи, держи, держи, держи, держи!«
Және табада жүгіру
Темірге айқайлады:
«Мен жүгіріп бара жатырмын, жүгіру, жүгіру,
Мен қарсы бола алмаймын!«
Шайнек кофе ыдысының артынан жүгіріп бара жатыр,
Тараторит, тараторит, сылдырмақ ...
Үтіктер дірілдеп жатыр,
Көлшіктер арқылы, шалшықтардан секіру.
Ал олардың артында табақшалар, табақшалар -
Тинк-ла-ла! Тинк-ла-ла!
Олар көше бойымен асығады -
Тинк-ла-ла! Тинк-ла-ла!
Көзілдірікте - сығыңыз!- соқтығу,
Ал көзілдірік!- үзіліс.
Жүгіреді, шу, қуыру табасы қағылады:
«Сен қайда бара жатырсың? толық? толық? толық? толық?«
Оның шанышқысы үшін,
Стакандар мен бөтелкелер,
Шыныаяқтар мен қасықтар
Жол бойымен жүгіру.
Терезеден үстел құлап түсті
Және барды, Мен барды, Мен барды, Мен барды, жүр ...
Және оған, және оған,
Атқа мінгендей,
Самаурын отыр
Жолдастарына айқайлайды:
«Кету, жүгіру, өзіңізді құтқарыңыз!«
Ал темір құбырға:
«Боо-боу! Бу-бу-боу!«
3
Олардың артында қоршау бойымен
Федора әже мініп келеді:
«О-о-о-о! О-о-о-о!
Үйге қайта орал!«
Бірақ науа жауап берді:
«Мен Федорға ашуландым!«
Және покер деді:
«Мен Федордың қызметшісі емеспін!«
Фарфордан жасалған табақшалар
Олар Федораға күледі:
«Біз ешқашан, ешқашан да
Біз бұл жерге қайта оралмаймыз!«
Міне, Федориннің мысықтары
Құйрықтарын киіндірді,
Біз бар жылдамдықпен жүгірдік.
Ыдыс-аяқты кері айналдыру үшін:
«Эй, сен, ақымақ плиталар,
Сіз не мінесіз?, белоктар сияқты?
Қақпаның сыртына жүгіру керек пе?
Сары торғайлармен?
Сіз орға түсіп кетесіз,
Сіз батпаққа батып кетесіз.
Бармаңыз, Сіз қалай ойлайсыз,
Үйге қайта орал!«
Бірақ тақтайшалар бүгіліп, бұралып қалады,
Федора берілмейді:
«Біз далада адасқанымыз жақсы,
Бірақ біз Федораға бармаймыз!«
4
Тауық өтіп кетті
Мен ыдыс-аяқтарды көрдім:
«Құд-құда! Құд-құда!
Сіз қайдансыз және қайдасыз?!«
Ал ыдыс-аяқтар жауап берді:
«Бұл бізге әйелмен жаман болды,
Ол бізді жақсы көрмеді,
Ол болды, ол біз едік,
Шаңды, ысталған,
Ол бізден айырылды!«
«Кім-кім-кім! Кім-кім-кім!
Өмір саған оңай болған жоқ!«
«Иә,- мыс бассейнін айтты,-
Бізге қара:
Біз сындық, ұрылған,
Біз беткейлермен толтырылған.
Ваннаға қарау -
Сіз ол жерде бақаны көресіз.
Ваннаға қарау -
Онда тарақандар қаптап жүр,
Сондықтан біз әйел адамбыз
Қашыңыз, құрбақа сияқты,
Біз өрістерді аралаймыз,
Батпақтар арқылы, шалғындарда,
Ал slob-zamarah-ге
Біз енді қайтып бармаймыз!«
5
Олар орманда жүгірді,
Төбелер мен дөңдердің үстімен жүріңіз.
Кедей әйел жалғыз,
Ал жылайды, және ол жылайды.
Әйел адам үстелге отырады,
Ия, үстел қақпаның сыртына шығып кетті.
Әйел қырыққабат сорпасын пісірер ме еді,
Ия, барып кастрюль іздеңіз!
Ал тостағандар жоғалып кетті, және көзілдірік,
Тек тарақандар қалды.
Oh, жоғары Федора,
Жоғары қабатта!
6
Ал ыдыс-аяқ алға және алға қарай
polyam жылы, батпақтар арқылы жүру.
Ал шайнек темірге сыбырлады:
«Мен одан әрі бара алмаймын».
Ал табақшалар жылай бастады:
«Қайтып келген жақсы емес пе??«
Науа жылап жіберді:
«Өкінішке орай!, Мен сындым, сынған!«
Бірақ тағам деді: «Қараңыз,
Мұның артында кім бар?«
Ал қараңыз: олардың артында қараңғы қарағайлы орманнан
Федор айналасында жүреді.
Бірақ оған керемет болды:
Федора мейірімді болды.
Олардың артынан тыныш жүреді
Және тыныш ән айтады:
«Егер сіз О, менің жетім балаларым,
Менің үтіктерім мен кастрюльдерім!
Сен барасың, жуылмаған, үй,
Мен сенің кілтіңді жуамын.
Мен сені құммен сүртемін,
Мен сізге қайнаған су беремін,
Ал сіз қайтадан жасайсыз,
Күн сияқты, жарқырау,
Ал мен лас тарақандарды басқарамын,
Мен Прусактар мен өрмекшілерді сыпырамын!«
Ал илектеу түйреуіш айтты:
«Мен Федорды аяймын».
Ал кесе деді:
«Ах, ол кедей!«
Ал табақшалар айтты:
«Мен қайтуым керек!«
Темірлер де айтты:
«Біз Федораға жау емеспіз!«
7
Ұзақ, ұзақ сүйді
Ол оларды сипады,
Суарылған, жуылған.
Ол оларды шайып тастады.
«Мен істемеймін, Мен істемеймін
Мен ыдыс-аяқтарды ренжітемін.
Ерік, Мен тамақ дайындаймын
Сүйіспеншілік пен құрмет!«
Кәстрөлдер,
Самовар көзін қысып алды:
«Жақсы, Теодор, сондықтан ол болуы,
Біз сізді кешіргенімізге қуаныштымыз!«
Ұшты,
Олар шырылдады
Иә, Федораға пештің ішіне!
Олар қуыра бастады, болат пеш,-
Ерік, Федорада құймақ пен пирог болады!
Сыпырғыш, және сыпырғыш - көңілді -
Ол биледі, ойнады, замела,
Федорада шаң-тозаң қалған жоқ.
Табақшалар қуанды:
Тинк-ла-ла! Тинк-ла-ла!
Олар билейді және күледі -
Тинк-ла-ла! Тинк-ла-ла!
Ал ақ нәжісте
Ия, кестеленген майлыққа
Самовар тұр,
Аптап ыстық сияқты,
Және кебулер, және әйелге қарайды:
«Мен Федорушканы кешіремін,
Мен сізді тәтті шаймен сыйлаймын.
Тамақтаныңыз, жеу, Федора Егоровна!«
