вітаю цябе, пустынны куток,
прытулак спакою, прац і натхнення,
Дзе льецца дзён маіх нябачны струмень
На ўлонні шчасця і забвенья.
Я твой - я прамяняў заганны двор Цирцей,
раскошныя піры, забавы, зман
На мірны шум Дубров, на цішыню палёў,
На праздность вольную, сяброўку разважанні.
Я твой - люблю гэты цёмны сад
З яго прахалодай і кветкамі,
гэты луг, застаўлены духмянымі сцірты,
Дзе светлыя ручаі у хмызняках шумяць.
Усюды перада мной рухомыя карціны:
Тут бачу двух азёр блакітныя раўніны,
Дзе ветразь рыбаком бялее часам,
За імі шэраг пагоркаў і нівы паласатых,
Вдали рассыпанные хаты,
На вільготных берагах якія бадзяюцца статка,
Ёўні дымныя і млыны крилаты;
Усюды сляды задаволенасці і працы ...
Я тут, ад марных кайданоў вызвалены,
Учуся ў Праўдзе асалода знаходзіць,
Сёння свабодная душой Закон абагаўляць,
Абурэння ня слухаць натоўпу неасвечанымі,
Пачасціліся адказваць сарамлівай маленнем
І не завидывать лёсе
Злыдня іль дурнога - у велічы няправыя.
аракулы стагоддзяў, тут пытаюся вас!
У адзіноце велічна
Ці нават трывожны ваш уцешны голас.
Ён гоніць ляноты сон пануры,
Да працам нараджае жар ўва мне,
І вашы творчыя думы
У душэўнай спеюць глыбіні.
Але думка жудасная тут душу азмрочвае:
Сярод квітнеючых ніў і гор
Сябар чалавецтва сумна заўважае
Усюды невуцтва забойны Ганьба.
Ён убачыў мальвы, ня уваж стогну,
На пагібель людзей абранае Лёсам,
Тут панства дзікае, без пачуцця, без закона,
Прысвоіла сабе гвалтоўнай лазой
І працаваць, і ўласнасць, і час земляроба.
Схілячыся на чужы плуг, pokorstvuya bicham,
Тут Рабства худое гібець па стырно
няўмольнага Уладальніка.
Тут цяжкі Ярэмы да труны ўсё вабяць,
Надзеяў і схільнасцей ў душы сілкаваць не рызыкуючы,
Тут панны юныя квітнеюць
Для капрызе нячулай злыдня.
Апора мілая старэюць бацькоў,
Млада сыны, таварышы прац,
З хаціны роднай ідуць сабой памножыць
Дваровыя натоўпу змучаных рабоў.
Аб, калі б голас мой ўмеў сэрца трывожыць!
Навошта ў грудзях маіх гарыць бясплодны жар,
І не дадзены мне лёсам Витийства грозны дар?
ўбачу ль, аб сябры! народ неугнетенный
І Рабства, паўшых па манію цара,
І над Бацькаўшчынай Свабоды асвечанай
Ўзыдзе Ці нарэшце выдатная Зара?
Дыяна