İlçe, ilçe, ilçe,
özüm üçün çox az qalır,
isti bir fincan içində ölümə mane olmaq
bu acılıq və aclıq, və günəş.
Nə olacaq onun, sənə məhəbbətlə,
heç nə, hər şeyi əlavə edin, yorulmayacaqsan,
taleyə heç nə qoyma,
Qazaxıstanda çox susuz.
İndiyə qədər, nə qədər ağıllıdır
başa düşməmək, buna görə heç olmasa xatırla,
sözlər üçün buraxın, Ev üçün,
dostların böyük arxalarının arxasında.
İlk dəfə, bu vaxt, yüzüncü dəfə
gələcəkdən peşman olmaq, nadir hallarda
həyata keçirmək, hər birimiz
dünyada eyni qalır
insan, kimə öyrəşib,
qatarlarla özümü fəth edirəm,
yerə yayıldı, bir fəryad kimi,
qaranlıqda əbədi yox olmaq.
