Moje lata rosną,
skończy siedemnaście lat.
Gdzie ja wtedy pracuję,
co robić?
Potrzebni pracownicy -
stolarze i stolarze!
Ciężko jest pracować z meblami:
pierwszy
my
weź dziennik
i deski do cięcia
długie i płaskie.
Te deski
lubię to
szczypanie
stół warsztatowy.
Z pracy
widział
świecił na biało.
Spod pliku
spadające trociny.
Samolot
w ręce -
praca jest inna:
węzły, zawijasy
z samolotem.
Dobre wióry -
żółte zabawki.
Co jeśli
potrzebujemy piłki
bardzo okrągłe,
na tokarce
wyostrzyć okrągłe.
Trochę gotować
następnie pudełko,
potem noga.
Zrobiłem tak dużo
krzesła i stoły!
Stolarz jest dobry,
a inżynier -
lepszy,
Poszedłbym zbudować dom,
pozwól mi się nauczyć.
nieszczęśliwy
pierwszy
narysuję
dom
taki,
czego chcę.
Najważniejszą rzeczą,
do narysowania
budynek
wspaniały,
żyje jak gdyby.
To będzie
przed,
zwana fasadą.
to
wszyscy zrozumieją -
to jest kąpiel,
to jest ogród.
Plan jest gotowy,
i na około
sto prac
na tysiąc rąk.
Lasy przylegają do siebie
do nieba.
Gdzie ciężka praca,
tam
wciągarka piszczy;
podnosi belki,
jak patyki.
Przeciągnij cegły,
piec hartowany.
Na dachu położono blachę.
Dom jest gotowy,
i jest dach.
Dobry dom,
duży dom
ze wszystkich czterech stron,
a chłopaki się w tym zagoją
wygodne i przestronne.
Inżynier jest dobry,
a lekarz -
lepszy,
Chodziłbym leczyć dzieci,
pozwól mi się nauczyć.
Przyjadę do Petya,
Przyjdę na Pole.
- Cześć, dzieci!
Kto jest z tobą chory?
Jak żyjesz,
jak brzuch? —
Spojrzę na to
bez okularów
końcówki języka.
- Połóż ten termometr
pod pachą, Dzieci.-
A dzieci wkładają radośnie
termometr pod pachami.
- Mógłbyś
bardzo dobrze
połykać proszek
i eliksir
łyżka
pić trochę.
ty
iść spać
spać,
ty -
kompresja życia,
a następnie
ty masz
przed ślubem
wszystko, Z pewnością, wyleczyć.
Lekarze czują się dobrze,
a pracownicy -
lepszy,
Poszedłbym do pracy,
pozwól mi się nauczyć.
Wstań!
Udać się!
Sygnał dźwiękowy woła,
i przyjeżdżamy do fabryki.
Ludzie - bardzo dużo,
tysiąc dwieście.
Czego nie zrobi -
zróbmy razem,
Możemy
żelazo
wyciąć nożyczkami,
wiszący dźwig
niosący grawitację;
młot parowy
zakręty i szyny przy trawie.
Ołów niebieski,
maszyny poprawne.
Praca każdego
potrzebne równie.
Robię orzechy,
i ty
do nakrętki
wykonywanie śrub.
I idzie
praca wszystkich
bezpośrednio do montażu.
Śruby,
wspinać się
nawet w dziury,
Części
razem
powalić
olbrzymi.
Tam -
palić,
tutaj -
grzmot.
Gro-
mim
cały
dom.
A więc
wysiada lokomotywa parowa,
więc ty
i my
i nes
i hafty.
Fabryka dobrze,
aw tramwaju -
lepszy,
Poszedłbym jako dyrygent,
pozwól mi się nauczyć.
Do dyrygentów
jeździć wszędzie.
Z dużą skórzaną torbą
on zawsze,
go przez cały dzień
można jeździć tramwajami.
- Duże i dzieci,
weź bilet,
bilety są różne,
Weź którekolwiek -
Zielony,
czerwony
i niebieski.-
Jeździmy po szynach.
Szyna się skończyła,
i wysiedliśmy pod lasem,
Usiądź
i ogrzej się.
Dyrygent jest dobry,
a kierowca -
lepszy,
Poszedłbym jako kierowca,
pozwól mi się nauczyć.
Karetka prycha,
muchy, przesuwny,
Jestem dobrym szoferem -
nie może być powstrzymany.
Po prostu powiedz,
gdzie chcesz -
bez szyn
mieszkańcy
Dostarczę do twojego domu.
E-dem,
ściemniać:
'S pu-ti
uh-di!»
Dobrze jest być szoferem,
a pilot -
lepszy,
Poszedłbym do pilotów,
pozwól mi się nauczyć.
Wlewam benzynę do zbiornika,
szukam śmigła.
"Do nieba, silnik, krawaty,
dla śpiewu ptaków ".
Nie bój się
nie ma deszczu,
nasze miasto.
Lecę dookoła chmury,
latająca chmura.
Szybuje jak mewa,
poleciał za ocean.
Żadnych rozmów
latanie dookoła góry.
«Krawaty, silnik,
zabrać nas
do gwiazd
i do księżyca,
chociaż księżyc
i masa gwiazd
bardzo odległy ".
Pilot jest dobry,
a marynarzowi -
lepszy,
Chodziłbym do marynarzy,
pozwól mi się nauczyć.
Na kapeluszu mam wstążkę,
na marynarskim garniturze
kotwice.
Pływałem tego lata,
podbijając oceany.
Na próżno, fale, jedziesz -
pas morski
na jardach i maszcie
wspinaczka na kota.
Poddać się, zamieć śnieżna,
poddać się, zła burza,
będzie otwarte
Polak
Południowy,
i północ -
my.
Odwracam książkę,
nakręć się na nas -
wszystkie prace są dobre,
wybierać
do smaku!
