Dubrovsky

XVI глава
Князь Верейскийдин ширеңке жасашы, коңшулар үчүн жашыруун болбой калды. Кирила Петрович куттуктоолорду кабыл алды, той даярданып жаткан. Маша өзүнүн чечкиндүү жарыясын күндөн күнгө жылдырды. Ошол эле учурда, анын эски сүйгөнүнө жасаган мамилеси суук жана чектелүү болду.. Канзаада буга маани берген жок. Ал сүйүү жөнүндө убара болгон жок, анын унчукпаган макулдугуна ыраазы.
Бирок, убакыт өткөн. Акыры Маша иш-аракет кылууну чечип, князь Верейскийге кат жазган; ал анын жүрөгүндө марттык сезимин ойготууга аракет кылды, ачык эле мойнуна алды, анын ага болгон сүйүүсү жок экендигин, ага колун таштап, өзүн ата-энесинин бийлигинен коргоп берүүсүн өтүндү. Ал катты акырын принц Верейскийге берди, ал аны жекеме-жеке окуп, колуктусунун ачык-айкын маанайын сезген жок. каршы, ал үйлөнүү үлпөтүн тездетүү керектигин түшүнүп, бул ишти болочок кайнатасына көрсөтүүнү зарыл деп эсептеди.
Кирилл Петрович аябай ачууланды; князь аны Машага дагы көрсөтпөөгө күч менен көндүрө алат, ага анын каты жөнүндө билдирилгендигин. Кирила Петрович ага айтпоого макул болду, бирок убакытты текке кетирбейм деп чечип, эртеси той болуп дайындалды. Принц ушуну өтө акылдуу деп тапты, менин колуктума барды, ага айтты, кат аны аябай капалантты, бирок ал убакыттын өтүшү менен анын сүйүүсүнө ээ болом деп үмүттөнөт, аны жоготуу ойлору ал үчүн өтө оор жана ал өлүм жазасына макул боло албай жатат. Бул үчүн ал кыздын урмат-сый менен колунан өөп, кетип калды, ага Кирил Петровичтин чечими жөнүндө эч нерсе айтпастан.
Бирок короодон чыгып кетүүгө араң үлгүрдү, атасы кантип кирип, ачыктан-ачык ага эртеңки күнгө даяр бол деп айтты. Maria Kirilovna, буга чейин князь Верейскийдин түшүндүрмөсү менен козголгон, ыйлап ыйлап, өзүн атасынын бутуна таштады.
- Ата, Ал муңайым үн менен кыйкырды, - Ата, мени бузба, Мага ханзаада жакпайт, Мен анын аялы болгум келбейт ...
- Бул эмнени билдирет, - деди Кирилл Петрович коркутуп, - ушул кезге чейин унчукпай туруп макул болдуңуз, эми, баары чечилгенде, сен каприз болуп, баш тартууну чечтиң. Алданбаңыз; сен мени менен эч нерсе утпайсың.
- Мени бузба, - деп кайталады байкуш Маша, - ал үчүн мени өзүңдөн алыстатып, сүйбөгөн адамыңа бересиң? мен сенден тажадымбы? Мен мурункудай сиз менен калгым келет. Папа, сен менсиз кайгырасың, андан да өкүнүчтүү, качан ойлойсуң, мен бактысызмын, papenka: мени мажбурлаба, Мен үйлөнгүм келбейт ...
Кирила Петрович козголгон, бирок уялгандыгын жашырды жана, аны түртүп, - деди катуу сүйлөп:
- Мунун баары куру сөз, уктуңбу. Мен сеникинен жакшы билем, сенин бактың үчүн эмне керек. Көздүн жашы сага жардам бербейт, эртеңки күнү сенин тоюң болот.
- Бүрсүгүнү! - Маша кыйкырды., - О, Кудай! жок, эмес, мүмкүн эмес, андай болбойт. Папа, бул жерде карап, эгерде сен мени жок кылууну чечкен болсоң, анда мен коргоочу табам, сиз жөнүндө ойлонбогон нерсе, көрөсүң, сен үрөйүң учат, мени эмнеге алып келдиң?.
- Эмне? эмне? - Troyekurov мындай деди:, - коркутуулар! мага коркутуулар, sassy Girl! Ооба, сиз кайдан билесиз, мен сага эмне кылам?, сиз элестете да албайсыз. Сиз мени коргоочу катары коркутууга батындыңыз. Көрөбүз, бул коргоочу ким болот.
- Владимир Дубровский, - деп жооп берди Маша үмүтсүздүк менен.
Кирилл Петрович ойлонду, ал акылынан адашты деп, жана ага таң калуу менен карады.
- Жакшы, - деп, ага мындай деди:, бир аз унчуккандан кийин. - Кимди куткаргың келсе, аны күт, бирок азырынча ушул бөлмөдө отур, сен аны тойго чейин калтырбайсың. - Ушул сөздөр менен Кирила Петрович сыртка чыгып, эшиктерин бекитип алды.
Байкуш кыз көпкө чейин ыйлап жиберди, баарын элестетүү, аны эмне күтүп турган, бирок бороондуу түшүндүрмө анын жанын жеңилдетти, жана ал тагдыры жөнүндө жана тынчыраак сүйлөшө алмак, ал эмне кылышы керек эле. Эң башкысы ал үчүн болгон: жек көрүндү никеден кутулуу; каракчынын аялынын тагдыры өкчөмө таш менен салыштырганда ага бейиш сыяктуу сезилген, ага даярдалган. Ал шакекти карады, ага Дубровский калтырган. Ал аны жалгыз көрүүнү жана чечүүчү мүнөттүн алдында дагы бир ирет узак убакытка чейин кеңешүүнү эңсеп жүрдү. Ага алдын-ала айтылган, кечинде ал Дубровскийди павильондун жанындагы бакчадан табат; ал аны ошол жерде күтүүгө барууну чечти, караңгы кирери менен. Караңгы кирди. Маша даярданды, бирок анын эшиги жабык. Кызматчы ага эшиктин артынан жооп берди, Кирила Петрович аны бошотууга буйрук бербегендиги. Ал камакка алынган. Терең мазактады, ал терезенин түбүнө отуруп, кечке чейин чечинбей отурду, караңгы асманга кыймылсыз карап. Таңга маал ал уктап кетти, бирок анын тымызын уйкусун капалуу көрүнүштөр бузду, жана чыгып келе жаткан күндүн нурлары аны ойготкон.
XVII глава
Ал ойгонду, жана биринчи ойлонуу менен анын абалындагы бардык үрөй учурарлык нерсе ага көрүнүп калды. Ал чакырды, кыз кирип суроолоруна жооп берди, Кирила Петрович кечке жуук Арбатового барып, кеч кайтып келгени, аны бөлмөсүнөн чыгарбоого жана кароого катуу буйрук берген, эч ким аны менен сүйлөшпөшү үчүн, эмне, бирок, эч кандай атайын тойго даярдык көрүү, Мындан тышкары, дин кызматкерине эч кандай шылтоо менен айылдан чыкпоого буйрук берилген. Бул жаңылыктан кийин кыз Марья Кириловнадан кетип, кайрадан эшиктерин бекитип алды.
Анын сөздөрү жаш жатакчыны катуулантып койду, анын башы кайнап жатты, кан тынчсызданды, ал Дубровскийге баардыгы жөнүндө кабар берүүнү чечти жана шакекти баалуу эмендин көңдөйүнө жиберүүнүн жолун издей баштады; ушул учурда анын терезесине шагыл таш урунду, айнек чырылдады, жана Марья Кириловна короону карап, кичинекей Сашаны көрдү, анын жашыруун белгилерин жасоо. Ал анын мээримин билип, ага аябай кубанды. Ал терезени ачты.
- Hello, Саша, - деди ал,, - эмнеге мени чакырып жатасың??
- Мен келдим, карындаш, сенден үйрөн, сага бир нерсе керекпи?. Папам ачууланып, бүт үйгө сизге баш ийүүгө тыюу салды, бирок мага айткыла, Кандай жагымдуу, мен сен үчүн баарын жасайм.
- Рахмат, менин кымбаттуу Саша, ук: Сиз көңдөй болгон эски эмен дарагын билесиз, беседкада эмне бар?
- Мен билем, карындаш.
- Демек, сен мени сүйсөң, тез ал жакка чуркап барып, ушул шакекти көңдөйгө койду, ооба, ошондуктан сени эч ким көрбөйт.
Ушуну менен ал ага шакек ыргытып, терезени бекитип койду.
Бала шакекти көтөрдү, катуу ылдамдыкта чуркай баштады жана үч мүнөттүн ичинде сүйүктүү дарактын жанында калды. Анан ал энтигүүнү токтотту, ар жакты карап, шакекти көңдөйгө койду. Окууну аман-эсен аяктагандан кийин, ал ошол эле саатта ошол Марья Кириловна жөнүндө айткысы келди, күтүлбөгөн жерден тытылган бала, кызыл жана кыйгач, беседканын артынан жаркылдады, эмен дарагына чуркап барып, колун көңдөйгө салды. Саша ага куугундан да ылдамыраак чуркап барып, эки колу менен аны кармап калды.
- Бул жерде эмне кылып жүрөсүң? - деди ал коркутуп.
- Сиз иштейсиз? - деп жооп берди бала, андан кутулууга аракет кылып жатышат.
- Бул шакекти ташта, кызыл коён, - деп кыйкырды Саша, - болбосо мен сага өзүмдүн жолум менен сабак берем.
Жооп берүүнүн ордуна аны муштуму менен бетке урду., бирок Саша аны коё бербей, тамагынын башында кыйкырды: "Уурулар, уурулар, бул жерде, бул жерде ... "
Бала андан кутулууга аракет кылды. Ал болчу, сыягы, Сашадан эки жаш улуу жана алда канча күчтүү, бирок Саша андан качып кетти. Алар бир нече мүнөткө чейин мушташты, акыры кызыл чач бала жеңип чыкты. Ал Сашаны жерге жыгып, кекиртегинен кармады.
Бирок ушул учурда күчтүү колу анын кызыл жана тармал чачтарын кармап калды, жана багбан Степан аны жерден жарым аршин көтөрдү ...
- Ой сен, кызыл айбан, - деди багбан, - кичинекей кожоюнду кантип жеңдиң ...
Саша ордунан ыргып турууга жетишти.
- Сен мени тузактан кармадың, - деди ал,, - болбосо, ал мени эч качан жыгып салмак эмес. Азыр шакекти кайтарып бериңиз жана чыгып кетиңиз.
- андай эмес,, - деп жооп берди кызгылтым жана, күтүлбөгөн жерден бир жерден бурулуп, анын сабагын Степанованын колунан бошотту.
Анан ал чуркай баштады, бирок Саша аны кууп жетти, артына түртүп, жана бала мүмкүн болушунча тез кулады. Бакчы аны дагы бир жолу кармап, кур менен байлап койду.
- Мага шакек бер! - деп кыйкырды Саша.
- Күт, анын, - деди Степан, - биз аны катчыга жазага тарттырабыз.
Багбан туткунду кожоюндун короосуна алып кетти, жана Саша аны коштоп жүрдү, шымын карап тынчсыздана карашты, жыртылган жана жашыл менен булганган. Күтүлбөгөн жерден үчөө тең Кирил Петровичтин алдында калышты, алардын атканасын текшерүү үчүн басуу.
- Бул эмне? - деп сурады Степан.
Степан окуяны толугу менен кыскача айтып берди. Кирила Петрович аны кунт коюп укту.
- Сиз, povesa, - деди ал,, Сашага кайрылып, - эмне үчүн аны менен байланыштыңыз??
- Ал көңдөйдөн шакек уурдап алды, papenka, шакек берүүгө буйрук.
- Кандай шакек, көңдөй?
- Ооба, мага Марья Кириловна ... бирок ал шакек ...
Саша уялып кетти, башаламан. Кирила Петрович кабагын бүркөп, деди, башын чайкайт:
- Бул жерде Марья Кириловна аралашып кетти. Баарын мойнуңа ал, же мен сени таяк менен жулуп алам, сен дагы өзүңдүкүн тааныбайсың деп.
- Голли менен, papenka, И, папа ... Марья Кириловна мага эч нерсе буюрган жок, papenka.
- Степан, барып, мени татынакай кесип, жаңы кайың таяк ...
- Күт, papenka, Мен сага баарын айтып берем. Мен бүгүн короону айланып чуркап жүрдүм, жана эже Марья Кириловна терезени ачты, мен чуркадым, жана менин эжем шакекти атайылап түшүргөн жок, Мен аны оюкка катып койдум, жана ... жана ... бул кызыл чачтуу бала шакекти уурдагысы келди ...
- Атайын таштаган жокмун, сен жашынгың келди ... Степан, кадамдарды.
- Ата, атуу, Мен баарын айтып берем +. Бир тууган Maria Kirilovna эмен үчүн чуркап көңдөй шакек, мага мындай деди:, Мен чуркап барып, шакек, жана бул жаман бала ...
Кирила Петрович жагымсыз балага кайрылып, андан коркуп сурады: "Кимдин сен?"
- Мен Дубровский мырзанын короо адамымын, - деп жооп берди кызыл чач бала.
Кирилл Петровичтин жүзү карарып кетти.
- Сиз, көрүнөт, Мен мистер тааныган жок, жакшы, - Ал мындай деп жооп берди:. - Менин бакчамда эмне иш кылдың эле?
- Малина уурдоо, - деп жооп берди бала өтө кайдыгерлик менен.
– Ага, бир аял кызматчысы, С: эмне поп, жана мындай келиши, жана малина чындыгында менин эмендеримде өсөт?
Бала эч нерсе деп жооп берген жок.
- Ата, ага шакек берүүгө буйрук бер, - деди Саша.
- Silent, Александр, - Кирил Petrovitch мындай деп жооп берди:, - унутпа, мен сенден кутулам деп. Бөлмөңө бар. сиз, кыйгач, сен мага кичинекей мисс эмес окшойсуң. Шакекти кайра берип, үйүңүзгө кете бериңиз.
Бала муштумун ачып көрсөттү, анын колунда эч нерсе жок экендигин.
- Эгерде сен мага баарын мойнуңа алсаң, ошондуктан мен сени камчыга чаппайм, Жаңгак үчүн дагы бир тыйын берем. Болбосо, мен сени менен кылам, сен эмне күтпөйсүң. жакшы!
Бала эч нерсе деп жооп бербей туруп калды, башын ийип, чыныгы акмактын кейпин кийди.
- Жакшы, - Сирил P. мындай деди:, - аны бир жерге бекитип, карап туруңуз, ошондуктан ал качып кетпейт, же үйдүн ар тарабынан терини түшүрөм.
Степан баланы кептерканага алып барды, аны ошол жерге камап, эски тооккана Агатияны кароого койду.
- Эми шаарга полиция кызматкери үчүн бар, - Сирил P. мындай деди:, көзү менен баланы ээрчип жөнөдү, - ооба, мүмкүн болушунча эртерээк.
"Буга эч кандай шек жок. Ал каргышка калган Дубровский менен байланышып турду. Бирок чындыгында, ал аны чындыгында жардамга чакырды? Кирилл Петрович ойлонду, бөлмөнү аралап, ачууланып ышкырып "Жеңиш күн күркүрөп жатат". - Балким, Акыры анын ысык издеринен таптым, жана ал бизден качпайт. Биз ушул мүмкүнчүлүктү колдонобуз. Чу! коңгуроо, Кудайга шугур, бул полиция кызматкери ".
- гей, кармалган баланы ушул жерге алып кел.
Ал ортодо араба короого кирип кетти, жана бизге эчак тааныш болгон полиция кызматкери бөлмөгө чаң болуп кирди.
- Даңазалуу жаңылыктар, - деди Кирила Петрович ага, - Мен Дубровскийди кармадым.
- Кудайга шугур, Улуу Урматтуу, - деди полиция башчысы сүйүнгөн көз караш менен, - кайда Ал?
- Башкача айтканда, Дубровский эмес, жана анын кылмыштуу тобунун бири. Эми аны алып келишет. Ал бизге башчыны өзү кармоого жардам берет. Ошентип, аны алып келишти.
Ispravnik, коркунучтуу каракчыны күтүп жатат, таң калды, 13 жаштагы баланы көрүү, сырткы көрүнүшү алсыз. Ал аң-таң болуп Кирилл Петровичке кайрылып, түшүндүрмө күтүп отурду. Кирила Петрович дароо таңкы окуяны айта баштады, бирок, Марья Кириловна жөнүндө айтпастан.
Полиция кызматкери аны кунт коюп укту, ар дайым кичинекей шылуундарды карап, кайсы, өзүн акмак деп көрсөтүү, көрүндү, баарына маани берген эмес, анын айланасында эмне болуп жатты.
- Уруксат берүү, Улуу Урматтуу, сени менен жеке сүйлөшүү, - деди акыры полиция башчысы.
Кирила Петрович аны башка бөлмөгө киргизип, эшигин артынан бекитип койду.
Жарым сааттан кийин алар кайрадан залга чыгышты, кул өзүнүн тагдырынын чечимин күтүп жаткан жерде.
- Барин каалады, - деди ага полиция кызматкери, - сени шаардык түрмөгө камаш үчүн, камчы менен конушка жөнөтүү үчүн, бирок мен сен үчүн туруп, кечирим сурадым. Аны чеч.
Бала чечилди.
- Рахмат, Барин., - деди полиция кызматкери. Бала Кирил Петровичтин жанына барып, анын колунан өптү.
- Үйүңө бар, - деди Кирила Петрович ага, - алдыдагы чуңкурларда малина уурдаба.
Бала чыкты, шаттуу подъездден секирип, чуркай баштады, артын карабай, талаа аркылуу Кистеневкага чейин. Мен айылга чуркадым, ал эскирген кепеге токтоду, биринчи четинен, жана терезени такылдатты; терезе өйдө көтөрүлдү, жана кемпир келди.
- Чоң эне, нан, - деди бала, - Эртеден бери эч нерсе жеген жокмун, Мен ачка отурам.
- бир тууган, бул сен, Mitya, кайда жүрдүң, IMP, - деп жооп берди кемпир.
- Мен кийинчерээк айтам, чоң эне, нан кудайы үчүн.
- Ооба, кепеге кир.
- Бир жолу, чоң эне, Дагы бир жерге чуркап барышым керек. дан, Машаяк үчүн, нан.
- Кандай башаламандык, - деди кемпир күңк этип, - күнү, бул жерде ломотик, - жана терезенин ичине бир кесим кара нанды ыргытты. Бала ач көздүк менен аны тиштеп, бир аздан кийин чайнап кетти.
алып караңгы. Митя сарайлардагы жана огороддордогу Кистеневская токоюн көздөй жөнөдү. Эки карагайга жетти, тоонун алдынкы сакчылары катарында турушат, ал токтотту, жан-жакты карады, тешилген жана кескин ышкырык менен ышкырып, уга баштады; ага жооп катары жеңил жана узакка созулган ышкырык угулду, тоодон бирөө чыгып, ага жакындап калды.
XVIII глава
Кирил Жылдызбек агымы жана коридордо, ырыңды адаттагыдан да катуу ышкыртып; бүт үй кыймылда болчу, кызматчылар чуркап бара жатышты, кыздар кыжаалат болушту, сарайда вагондор вагонетканы жаткырып жатышты, эл короодо топтолгон. Жаш айымдын кийинүү бөлмөсүндө, айна алдында, кызматчы кыздар менен курчалган, кубарып тазаланды, кыймылсыз Марья Кириловна, анын башы бриллианттын салмагы астында солкулдап бүгүлдү, ал бир аз чымчып кетти, байкабаган кол аны сайганда, бирок унчуккан жок, күзгүгө маанисиз карап.
- Жакында? Кирилл Петровичтин үнү эшиктен жаңырды.
- Бул мүнөт, - деп жооп берди айым. - Марья Кириловна, Тур, карап көр, бул жакшыбы?
Марья Кириловна ордунан туруп, эч нерсеге жооп берген жок.. эшик ачылат.
- Келин даяр, - деди айым Кирилл Петровичке, - вагонго түшүү буйругу.
- Кудай менен, - деп жооп берди Кирила Петрович жана, столдон сүрөттү алуу, - мага кел, Маша, - деди ал ордунан козголгон үн менен, - Мен сага батамды берем ... - байкуш кыз анын бутуна жыгылып, ыйлап жиберди.
- Папа ... папа ... - деди көзүнө жаш алып, Анын үнү өчтү. Кирилл Петрович ага батасын берүүгө шашты, аны көтөрүп, арабага алып бара жатышты. Аны отургузган эне жана күңдөрдүн бири аны менен чогуу отурушту. Алар чиркөөгө барышты. Ал жерде күйөө бала аларды күткөн. Ал колуктунун алдынан чыгып, анын өңү кубарып, таң калычтуу болуп калганына таң калды. Алар бирге суукка киришти, бош чиркөө; эшиктери алардын артында бек болчу. Дин кызматчы курмандык чалынуучу жайдан чыгып, дароо баштады. Марья Кириловна эч нерсе көргөн жок, эч нерсе уккан жок, бирөө жөнүндө ойлондум, эртеден баштап ал Дубровскийди күтүп турган, үмүт аны эч качан таштабайт, бирок дин кызматчы ага кадимки суроолор менен кайрылганда, Ал селт этип, көз жумду, бирок дагы деле болсо олку-солку болду, дагы деле күтүп жатабыз; дин кызматчы, анын жообун күтпөстөн, кайтарылгыс сөздөрдү айтты.
Ырым-жырым бүттү. Ал күтүлбөгөн күйөөнүн муздак өбүшүүсүн сезди, ал чогулгандардан кубанычтуу куттуктоолорду угуп, дагы деле болсо ишене албай турду, анын өмүрү түбөлүккө байланган, Дубровский аны бошотуу үчүн келген эмес. Князь ага жумшак сөздөр менен кайрылды, ал аларды түшүнгөн жок, алар чиркөөдөн чыгып кетишти, Покровское дыйкандары подъезде жык-жыйма болушту. Анын көз карашы аларды тез айланып өтүп, кайрадан мурдагы сезимсиздигин көрсөттү. Жаш жубайлар арабага түшүп, Арбатового жөнөштү; Кирила Петрович буга чейин ал жакка кеткен, ал жерде жаштар менен таанышуу үчүн. Жаш аялы менен жалгыз калган князь анын муздак көрүнүшүнөн уялган жок. Ал аны шекердүү түшүндүрмөлөр жана күлкүлүү ырахат менен убара кылган жок., анын сөздөрү жөнөкөй жана жоопторду талап кылган жок. Ошентип алар он чакырымга жакын жолду басып өтүштү, аттар айылдык жолдун дөңсөөлөрүнөн тез чуркады, жана араба англис булактарында араңдан зорго салаңдады. Бир маалда кууп-кыйкырган үндөр угулду, вагон токтоп калды, куралчан адамдар аны курчап алышты, жана жарым маскачан адам, эшиктерди капталынан ачуу менен, жаш ханбийке кайда эле, ага айтты: "Сиз бошсуз, чыгуу ". - "Бул эмнени билдирет, - деп кыйкырды ханзаада, - сен кимсиң?.."-" Бул Дубровский ", - деди ханбийке. төрө, акылыңдын бардыгын жоготпостон, капталындагы чөнтөгүнөн жол пистолетин алып, беткапчан каракчыны аткан. Ханбийке кыйкырып, коркконунан эки колу менен бетин жаап алды.. Дубровский далысынан жаракат алган, кан көрсөттү. төрө, XVIII глава, дагы бир тапанчаны алып чыкты, бирок ага ок атууга убакыт берилген жок, эшиктер ачылды, жана бир нече күчтүү колдору аны арабадан сууруп чыгып, тапанчасын тартып алышты. Анын үстүнөн бычактар ​​жаркылдады.
- тийбегиле! - деп кыйкырды Dubrovsky, жана анын муңайым шериктери артка чегиништи.
- Сиз бошсуз, - деп улантты Дубровский, кубарган кызга кайрылып.
- Жок,, - Ал мындай деп жооп берди:. - Кеч, Мен үйлөндүм, Мен принц Верейскийдин жубайымын.
- Эмне деп жатасыз, - Дубровский үмүтсүздүк менен ыйлап жиберди., - эмес, сен анын аялы эмессиң, сен каалабадың, сен эч качан макул боло албайсың ...
- Мен макул болдум, Мен ант бердим, - деди ал чечкиндүү түрдө каршы чыгып, - ханзада менин күйөөм, аны бошотуп, мени жанына калтыруу буйругу. Мен алдаган жокмун. Мен сени акыркы мүнөткө чейин күттүм ... Бирок азыр, Мен сага айтам, азыр кеч болуп калды. Кеттик.
Бирок Дубровский аны эми уккан жок, жаранын оорусу жана жан дүйнөсүнүн күчтүү толкундануусу аны күчүнөн ажыратты. Ал рулга кулады, каракчылар аны курчап алышкан. Ал аларга бир нече сөз айтууга үлгүрдү, аны атка миндиришти, алардын экөө аны колдошту, үчүнчүсү атты тизгинин тартып алды, жана бардыгы машинаны капталга айдап кетишти, вагонду жолдун ортосуна калтыруу, адамдар байланышты, байланган аттар, бирок эч нерсени талап-тонобостон жана өзүнүн башчысынын каны үчүн өч алуу үчүн бир тамчы кан төкпөй эле.
XIX глава
Жыш токойдун ортосунда, кууш чөптүн үстүндө кичинекей жер иштери турду, шахта жана арык, анын артында бир нече кепелер жана блиндаждар болгон.
Короодо адамдар көп, анын ар кандай кийимдери жана жалпы куралдары дароо эле тоноочулар деп таанылышы мүмкүн, тамактанган, калпаксыз отуруу, бир тууган казандын жанында. Кичинекей замбиректин жанындагы шахтада күзөтчү отурган, кайчылаш-буттуу; ал кийиминин айрымдарын жамап койду, ийнеге искусство менен ээ болуу, тажрыйбалуу тигуучуну айыптап, жана ар тараптуу карады.
Бир нече чака колун бир нече жолу алмаштырса дагы, бул калың элде таң калыштуу жымжырттык өкүм сүрдү; каракчылар тамактанышты, биринин артынан бири туруп, Кудайга сыйынды, кээ бирлери үйлөрүнө кетишти, ал эми башкалар токойдун арасына чачырап кетишсе же орустун салты боюнча уктап жатышса.
Күзөтчү жумушун бүтүрдү, керексиз нерселерин силкип койду, жамаачыга суктанды, жеңине ийне сайды, замбиректин астридинде отуруп, өпкөсүнүн башында меланхолиялык эски ырды ырдады: Ызы-чуу жок, жашыл эмен багында эне,* Улан жөнүндө ойлонуп убара болбоңуз.
Ушул учурда кепелердин биринин эшиги ачылды, жана ак калпак кийген кемпир, тыкан жана жөнөкөй кийинген, эшиктен пайда болду. "Сага жетиштүү, Степка, - деди ал ачууланып, - Барин эс алат, жана сен өзүңдү билбейсиң; сенде абийир жок, өкүнбөйм ". - “Күнөөлүү, Egorovna, - деп жооп берди Стёпка, - Болуптур, Башка кылбайм, ага өзү уруксат берсин, биздин атабыз, эс алат жана калыбына келтирет ". Кемпир жок, жана Стёпка валдын темпин баса баштады.
Кепеде, кемпир келген, Бөлүмдүн артында жаракат алган Дубровский лагердин керебетинде жатты. Анын тапанчалары маңдайындагы столдун үстүндө жатты, алардын башына кылыч илинип турду. Блиндаж жабылып, бай килемдер менен илинди, бурчта аялдардын күмүштөн жасалган ажатканасы жана халат столу болгон. Дубровский колуна ачык китеп кармады, бирок анын көздөрү жумулган. Жана кемпир, аны бөлүктүн артынан карап, биле албадым, ал уктап кеттиби же жөн эле ойлонуп жатабы.
Бир маалда Дубровский селт эте түштү: чепте тынчсыздануу пайда болду, жана Стёпка башын терезеден тыктырды. "Ата, Бишкек А., - деп кыйкырып жиберди, - биздин белгибиз кызмат кылат, алар бизди издеп жатышат ". Дубровский керебеттен секирип кетти, курал алып, кепеден чыгып кетти. Каракчылар короодо катуу топтолушту; анын сырткы көрүнүшү боюнча терең жымжырттык өкүм сүрдү. - Баары ушул жердеби?", - деп айтты Dubrovsky. "Баары, күзөтчүлөрдөн башка ", - деп жооп берди ага. "Жерлерде!"- деп кыйкырды Дубровский. Каракчылар бардык жерлерди басып алышты. Ушул учурда үч күзөтчү дарбазага чуркап жөнөштү. Дубровский аларды тосуп алууга барды. "Эмне болду?", - деп, аларга мындай деди:. - Жоокерлер токойдо, - деп жооп беришти алар, - биз курчап калдык ". Дубровский дарбазаларды бекитип коюуну буйруду жана ал өзү замбиректи карап чыгуу үчүн жөнөдү. Бир нече үндөр токойду аралап, жакындай баштады; каракчылар унчукпай күтүп турушту. Бир маалда токойдон үч-төрт жоокер пайда болуп, дароо артка кайтышты, досторго билдирүү. "Согушка даярдан", - Dubrovsky мындай деди:, каракчылардын ортосунда ызы-чуу болду, баары кайрадан тынчтанды. Анан алар жакындап келе жаткан команданын ызы-чуусун угушту, бак-дарактардын ортосунда курал-жарактар ​​жаркырады, бир жарым жүздөй жоокер токойдон агылып чыгып, кыйкырык менен чуркап жөнөштү. Дубровский сукырды койду, атуу ийгиликтүү болду: бирөөсү башын алды, экөө жаракат алган. Жоокерлердин ортосунда башаламандык болду, бирок офицер алдыга чуркады, солдаттар анын артынан ээрчип, аңга качып кетишти; каракчылар мылтык жана тапанча менен аларга каршы ок чыгарышып, колдоруна балталар менен огун коргой башташты, ага каарданган жоокерлер чыгышкан, жыйырмага жакын жарадар жолдошторун арыкка таштап. Кол күрөшүү башталды, солдаттар мурунтан эле шахтада болчу, каракчылар баш тарта башташты, бирок Дубровский, офицерге жакындады, мылтыкты көкүрөгүнө такап атып жиберди, офицер артка жыгылды. Бир нече аскерлер аны көтөрүп, токойго алып барууга ашыгышты., башка, башчыны жоготуу, токтоп калды. Чечкиндүү каракчылар баш катырган ушул учурдан пайдаланышты, аларды талкалады, арыкта тарылды, курчоочулар чуркап жөнөштү, каракчылар кыйкырык менен алардын артынан чуркап жөнөштү. Жеңиш чечилди. Dubrovsky, душмандын кемчиликсиз көңүл калуусуна таянуу, өзүнүкүн токтотуп, сепилге камалды, жарадарларды алып кетүүгө буйрук берүү, сакчыны эки эсе көбөйтүп, эч кимди кетирбөөгө буйрук берди.

Бардык поэзия (мазмун алиппе)