Не пытайся, за чым маркотнай думай
Сярод забаваў я часта азмрочаны,
За чым на ўсё падымаю позірк пануры,
За чым не мілы мне салодкага жыцця сон;
Не пытайся, за чым душой астыў
Я разлюбіў вясёлую каханне
І нікога не называю мілай -
Хто раз кахаў, ужо не пакахае зноў;
Хто шчасце ведаў, ужо не даведаецца шчасця.
На кароткай імгненне асалода нам дадзена:
зь юнацтва, ад Нег і юру
Застанецца роспач адно ...
