Książę. M. Gorczakow (Odpuść sobie, nie znayas Apollo)

Odpuść sobie, nie znayas Apollo,
Poeta, sąd filozof,
S szlachetny łuk panów
Prześlij opuścić dvesti strof;
Ale ja, droga Gorczakow,
I nie obudzić z koguty,
I huczne wersy,
Gromozvuchnyh zestaw słów,
Nie wiem, jak śpiewać pusty
wysoko, subtelnie i sprytnie,
I nie waż włączyć lir
My - gęś z piór!
Nie, Nie, drogi książę, nie idź
Zamierza przeznaczyć;
Co stało się umieścić w wodzie,
Po pierwsze, nie żądać ford,
A obok Derzhavin szybować?
Piszę do Państwa magazynu teraz
Koi-jak poezja na przyjęcie urodzinowe.

Co mam, powiedzieć, w chwili obecnej
Prosić z czystym sercem do znajomego?
Hluboka eh starość, drogi książę,
dzieci, sympatyczny żona,
lub bogactwo, głośne dzień,
krzyże, gwiazdek diament, honor?
Nie życzę, do chwały
Jesteś zafascynowany drodze był krwawy,
Aby dostać się na laurach i koron lśniła,
Aby dostać się do bitwy gromu z rąk metalu,
I wygrać dla ciebie,
Jako stary Newskiego bohatera,
Jest zawsze, Latałem po całym świecie?
Nie pożąda poetę
Taki był powitanie piosenka,
On jest najlepszym muzyka kiedykolwiek opuścić!
Daj miłości Boga, aby ci jego życia
Pet łagodny Epikur
Dniach Bachusa i Kupidyna!
A tam - kiedy Stygian Breg
Migotanie w przyćmionym oddalenia,
Daj Bogu, tak w namiętnym uniesieniu,
Jesteś z ospały słodyczą w oczach,
Iz ruk młody Amor
Wprowadzanie ponury choln Charon,
Zasnąłem na piersi ... Ershova!

Oceniać:
( Brak ocen )
Podziel się z przyjaciółmi:
Aleksander Puszkin
Zostaw swój komentarz 👇