«Смутак ты: признайся, што з табой".
- Люблю, мой сябар! - «Але хто ж цябе паланіла?»
- Яна. - «Ды хто ж? Глицера ль, Хлоя, бэз?»
- О, няма! - «Каму ж ты ахвяруеш душой?»
– Ах.! ёй! - “ты сціплы, сябар сардэчны!
Але чаму ж ты столькі засмучаны?
І хто віной? муж, бацька, конечно ...”
- Не тое, мой сябар! - «Але што ж?"- Я ёй не ён.
