Ад ўсяночнай вечОр ідучы дадому,
Antip'evna з Marfuškoû branilas ';
Антипьевна хвацка гарачылася.
“пастой, - крычыць, - здолею я з табой;
Ты думаеш, што я ўжо забылася
тую ноч, калі, забраўшыся ў куток,
Ты з хроснікам Ванюшка шалила?
пастой, аб усім пазнае мужанёк!”
- Табе ль пагражаць! - Марфушка адказвае:
Ванюша - што? Ён жа яшчэ дзіця;
Вясельны госць Трафім, які ў цябе
І дзень, і ноч? Увесь горад гэта ведае.
маўчы ж, кума: і ты, як я, фальшывы,
А усякага словамі разобидишь;
У чужы ... саломінку ты бачыш,
А ў сябе не бачыш і бярвёны.
