Гэтая пустынная краіна
Свяшчэнная для душы паэта:
Яна Дзяржавіна пасьпяваная
І слава русского поўная.
Яшчэ да сёньня цень Назона
Дунайскіх шукае берагоў;
Яна ляціць на салодкі кліч
Гадаванцаў Муз і Апалона,
I з ёй часта пры месяцы
Блукаю ўздоўж берага стромкага:
але, іншы, абняць мілей мне
У табе Авідзія жывога.