Усім чырвоныя баярскія стайні:
чысцінёй, прыслугай і конямі;
Ўсім задаволеныя добрыя коні:
кормам, Стойлы і наглядам.
Збруя бліскае на стойках дубовых,
У стойлах ільсніцца харты коні.
Толькі адным стайні непрыгожыя -
Домовой панадзіўся ў стайні.
Па начах ходзіць ён у стайні
чысціць, песціць коней баярскіх,
Заплятае грыву ім у касічкі,
Туга хвост завязвае ў вузел.
Як Не ўзлюбіў ён варанога.
На вечаровай світанку з вадапою
Абыду я баярскія стайні
І зайду ў стойла да Варона -
Конь стаіць спраўны і пакорлівы.
А ранкам отопрешь стайню,
Конь не тых, увесь у мыле, жарам палае,
З морды капае крывавая пена.
Ва ўсю ноч дамавік на ім ездзіў
па горах, па лясах, па балотах,
З поўначы да белага святла -
Да заходу месяца
ах ты, стары конюх неразумны,
адгадаеш Ці, стары, загадку?
Палюбіў чырвоную дзеўку Млада конюх,
Млада конюх, разгульны хлопец -
Ён стайню ноччу адмыкае,
Паціху варанога сядлае,
Спакваля выводзіць за вароты,
На каня на хорт садзіцца,
Да чырвонай дзеўкі ў госці скача.
