Няхай увянчаны любоўю прыгажосці
У запаветным золаце захоўвае яе рысы
І лісты таемныя, ўзнагарода доўгай мукі,
Але ў ціхія гадзіны нясцерпнае расстання
нішто, нішто маіх не цешыць вачэй,
І ні адзіны дар каханай маёй,
Святой заклад кахання, пацеха суму пяшчотнай -
Не лечыць ран любові вар'яцкай, безнадзейнай.
