Я вас пазнаў, аб мой аракул!
Не по узорны стракатасці
CuX nepodpisannыh каракуль,
Але па вясёлай вастрыні,
Але па вітаюць хітрым,
Але па такой калючай злы
І па папрокаў ... гэтак няправым,
І гэтай цудоўнай! Жывы.
З сумам міжвольнай, з захапленнем
Я перачытваю вас
І скрухай з нецярпліва:
пара! ў Маскву, у Маскву зараз!
Тут горад чапурысты, панылы,
Тут размовы - лёд, сэрца - граніт;
Тут няма ні легкадумнае мілай
наша музыка, наша свежая, ні харит.