паслядоўны, белы
кучары, гонар кіраўніка маёй,
Зубы ў дзёснах аслабелі,
І патух агонь вачэй.
Салодкага жыцця мне трохі
Выпраўляць засталося дзён:
Парку кошт вядзе ім строга,
Тартар цені чакае маёй.
Ня нядзельнай з-пад спудом,
Всяк навекі там забыты:
Уваход туды для ўсіх адкрыты -
Няма зыходу ўжо адтуль.
