Аб муза палымянай сатыры!
Прыйдзі на мой покліч!
Ня трэба мне што грымела ліры,
Уручаючы мне Ювяналій біч!
Ня пераймальнікі халодным,
Ня перакладчыкам галодным,
Ня неўзаемным рифмачам
Рыхтую язвы эпиграм!
свет вам, няшчасныя паэты,
свет вам, часопісныя клевреты,
свет вам, пакорлівыя дурні!
А вы, хлопцы падлы, -
наперад! Ўсю вашу сволач буду
Я мучыць пакаралі смерцю сораму!
але, калі ж каго забуду,
прашу нагадаць, спадары!
Аб, колькі асоб бессаромна-бледных,
Аб, колькі ілбоў шырока-медных
Гатовыя ад мяне прыняць
незгладжальнае друк!
