Дарэмна я бягу да сіёнскіх вышынь…

Дарэмна я бягу да сіёнскіх вышынь,
Грэх сквапны гоніцца за мною па пятах ...
так , ноздры пыльныя уткнуўшы ў пясок сыпкі,
Галодны леў сочыць аленя бег пахкі.

Ацэніце:
( Пакуль ацэнак няма )
Падзяліцеся з сябрамі:
Аляксандр Пушкін
Пакінь свой камент 👇