Стары (з марота)

Ужо я не той Філосаф гарачы,
Што раней так любіць ўмеў,
Мая вясна і лета чырвона
Сышлі - на краі свету!
амур, святло ўзросту залатога!
Багоў табою ўсіх боле шанаваў:
брат! естьли б я нарадзіўся зноў,
Ўжо так ці б табе служыў.

Ацэніце:
( Пакуль ацэнак няма )
Падзяліцеся з сябрамі:
Аляксандр Пушкін
Пакінь свой камент 👇