Вось люстэрка маё - прымі яго, Kiprida!
Багіня прыгажосці прекрасна будзе век,
Сівога часу не страшная ёй крыўда:
Яна - не сьмяротны чалавек;
Але я, pokorstvuâ лёс,
Не ў сілах спець сябе ў празрыстасці шкла
нам ён, якой я была,
нам ён, якой цяпер.
