Быў і я сярод Данцаў…

Быў і я сярод Данцаў,
Гнаў і я асманаў хеўру;
У памяць бітвы і намётаў
Я дадому прывёз нагайку.

на паходзе, на вайне
Захаваў я балалайку -
З ёю побач, на сцяне
Я павешу і нагайку.

Што таіцца ад сяброў -
Я люблю сваю гаспадыню,
Я часта думаў пра яе
І бераг сваю нагайку.

Ацэніце:
( 1 ацэнка, сярэдняя 1 ад 5 )
Падзяліцеся з сябрамі:
Аляксандр Пушкін
Пакінь свой камент 👇