Цар убачыў перад сабой
Столік з шахматнай дошкай.
Вось на шахматную дошку
Раць салдацікаў з воску
Ён расставіў ў стройны шэраг.
Грозна лялячкі стаяць,
Ўзяўшыся ў на коніках,
У каленкоравай пальчатках,
У апярэнне шишачках,
З палаш на плячах.
Тут Лохан перад сабой
Загадаў наліць вадою;
Плаваць ён пусціў па ёй
Цемру выдатных караблёў,
барока, каторог і шлюпак
Из ореховых скорлупок —
А празрыстыя ветрильцы
Быццам бабочкины крильцы.
