Я перажыў свае жадання,
Я разлюбіў свае мары;
Засталіся мне адны пакуты,
Плён сардэчнай пустаты.
Пад бурамі лёсу жорсткай
Звяў квітнеючы мой вянок -
жыву сумны, адзінокай,
І чакаю: ці прыйдзе мой канец?
так, познім холад уражаны,
Як буры чутны зімовы свіст,
Адзін - на галінцы аголенай
Трымціць запознены ліст!..
