нерэіда

Сярод зялёных воля, лабазаючых Таўрыду,
На ранішняй зары я бачыў нерэід.
Схаваны між дрэў, як толькі я адважыўся дыхнуць:
Над яснай сама вільгацьцю - полубогиня грудзі
Младую, белую як лебедзь, ўздымаюцца
І пену з Уласаў бруя выціскала.

усе вершы (змест па алфавіце)