Я думаў, сэрца пазабывалі…

Я думаў, сэрца пазабывалі
Здольнасць лёгкую пакутаваць,
Я казаў: таму, што было,
Ужо не бываць! уж не бываць!
прайшлі захапленні, і смутку,
І легкаверныя мары ...
Але вось зноў затрапяталі
Прад магутнай уладай прыгажосці.

Ацэніце:
( 6 ацэнка, сярэдняя 3.33 ад 5 )
Падзяліцеся з сябрамі:
Аляксандр Пушкін
Пакінь свой камент 👇