Эльвін, мілы сябар, прыйдзі, падай мне руку,
Я вяну, спыні цяжкі жыцця сон;
Скажы - ці ўбачу ... на доўгую ль расстанне
Я рокам асуджаны?
Няўжо ніколі на аднаго сябар не зірне,
Іль вечнай цемрай пакрытыя дні мае?
Няўжо ніколі нас раніцу не застане
У абдымках любові?
Эльвін, чаму ў час глыбокай ночы
Я не магу цябе з радасьцю абдымаць,
На мілую імкніся пагоня поўныя вочы
І запалам трапятаць?
І ў радасці нямы, У захапленьні асалоды
Твой шопот салодкі і ціхай стогн услухвацца
І ціха ў сціплай цемры для пяшчоты абуджэння
Блізу мілай засыпаць?
