Дэлія

Ты ль перада мною,
Дэлія мой!
У разлуцы з табой —
Колькі плакаў я!
Ты ль перада мною,
Ці сон мараю
увёў мяне ў спакусу?

Ты даведалася ль сябра?
Ён не тое, што быў:
але цябе, сяброўка!
Усё ж не забыўся
І паўтарае панылы:
“Я любім Ці мілай,
Як бывала быў?”

Што цяпер параўнаецца
З часткай маёй!
Вось сляза коціцца
Па шчацэ тваёй
Дэлія саромеецца?...
Што цяпер параўнаецца
З часткай маёй!

Ацэніце:
( 2 ацэнка, сярэдняя 1.5 ад 5 )
Падзяліцеся з сябрамі:
Аляксандр Пушкін
Пакінь свой камент 👇