Раеўскі, молоденец ранейшы,
А там ужо адважны сын,
І Пушкін, школьнік неприлежный
Парнасских нявінніц-багінь,
Да цябе, Жукоўскі, заязджалі,
Але да неапісаны смутку
Паэта дома не знайшлі -
І, увянчаная кіпарысы,
З французскай аповесцю Барысам
Дадому паныла папляліся.
якой святой, какая зводная
Звядзе Жукоўскага са мной?
Скажы - ня будзеш Ці сёння
З Карамзіным, з Карамзіна? -
На усякай выпадак - чакаю,
Трон просьбаю маёй,
Цябе кліча на чашку чаю
Раеўскі - слава нашых дзён.
