Нярэдка людзі і лаялі,
І мучылі мяне за тое,
Што часта ім дараваў я то,
Чаго б яны мне не даравалі.
І пачаў рок мяне стамляць.
Bezvinno і практычныя меры -
Ад сэрца пачуццё адляцела:
І я не мог яму дараваць.
Я зноў між людзей зьявіўся
З халодным, змрочным чалом;
але погляд, куды б ні звярнуўся,
Сустракаўся з радасным тварам!
