Я гэтую кнігу даручаю ветры
І сустрэчным журавель.
Даўным-даўно - перакрычаць расстанне -
Я голас сарвала.
Я гэтую кнігу, як бутэльку ў хвалі,
Кідаю ў віхор войнаў.
Хай вандруе яна - свечкай пад свята -
вось тaк: з далоні ў далонь.
Аб вецер, вецер, верны мой сведка,
Да мілых данясі,
Што штоноч я ў сне здзяйсняюць
Шлях - з Поўначы на Поўдзень.
Масква, лютага 1920
