Гэта ўзрост херувіма ...
Пятнаццаць гадоў мне хутка зьменіцца;
Дачакаюся Ці радаснага дня?
Як ён наперад мяне перасунеце!
Але і цяпер ніхто не кіне
З пагардай погляду на мяне.
Ужо я не хлопчык - ужо над губой
Магу свой вус я защипнуть;
Я важны, як стары бяззубы;
Вы чуеце мой голас грубы,
Паспрабуй хто мяне штурхнуць.
Я падабаюся дамам, бо сціплы,
І паміж імі ёсць адна ...
І горды позірк яе так томен,
І колер шчокі яе так цёмны,
Што жыцці мне падабаецца больш, чым яна.
яна строгая, ўладалюбівы,
Я сам дивлюсь ее уму —
І жах як яна раўнівая;
Таму vsemi ганарыцца
І мне даступная аднаму.
ВечОр яна мне велічна
клялася, што калі буду зноў
Глядзець налева і направа,
То дасць яна мне атруты; – право —
Вось якая яе каханне!
Яна гатовая хоць у пустыню
Бегчы са мной, патаптаўшы чуткі.
Хочаце ведаць маю багіню,
Маю Севільскі графіню?..
Не! ні за што не назаву!
