Ад мяне вечОр Леила
абыякава сыходзіла.
Я сказаў: "Пастой, куды?»
А яна мне запярэчыла:
«Старшыня твая седу».
Я насмешніцы нясціплай
адказваў: “усяму пара!
то, што было мускус цёмны
Стала сягоння камфара”.
Але Леила няўдалым
пасмяяцца гаворкам
І сказала: “ведаеш сам:
Sladok мускус novobrachnыm,
Камфора годна гробам”.
