На гэта скажуць мне ж з усмешкай няслушнай:
глядзіце, вы паэт ухіляючыся, крывадушны,
Вы нас дурыце - вам слава не патрэбна,
Смешны і марнага Вам здаецца яна;
Навошта ж пішаце? - Я? для сябе. - За што ж
друкуеце вы? - Для грошай. – Ах., мой божа!
як сорамна! - Чаму ж?
