пара, мой сябар, поры! супакою сэрца просіць -
Ляцяць за днямі дні, і кожную гадзіну выносіць
часцінку быцця, а мы з табой удваіх
мяркуем жыць, і бачыць - як раз - памром.
На свеце шчасця няма, але ёсць супакой і воля.
Даўно зайздросная марыцца мне доля -
даўно, стомлены раб, задумаў я ўцёкі
У мясціна далейшых прац і чыстых Нег.
