Знаток разумовых тварэнняў велічэзных,
Сябар бардаў ангельскіх, палюбоўнік муз лацінскіх,
Ты да магутнай старажытнасці зноў мяне манишь,
Ты зноў мне загадваеш.
Развітацца з марай і бледным ідэалам,
Я падрыхтаваўся змагацца з Ювяналій,
Чые строгія вершы, неспрактыкаваны паэт,
Вершамі перавесці я было даў зарок.
але, разгарнуўшы яго суровыя тварэння,
Не мог я адолець палахліваму збянтэгі ...
Вершы бессаромныя прияпами тырчаць,
У іх гукі странною гармоніяй трашчаць…
