Zamanla Kastrati kemancı geldi,
Fakir bir adamdı, ve zengin bir adam.
“Bak, Şarkıcı dedi -, -
Elmaslarım, Zümrütler -
Ben sıkıntı onları deşifre.
FAKAT! için hale, abi, - o devam etti, -
Canın sıkıldığında,
Ne yapıyorsunuz, size teşekkür etmek.”
Buna karşılık, zavallı adam kayıtsızca:
- Ben? ben – kendilerini ölçekler.
