карацей дні, ноч ўніз,
Надышла сумная пара,
І сонца быццам нехаця
Глядзіць на прыбранае поле.
Што рабіць у зімовы вечар,
Пакуль не падалі нам есці?
Ці хочаце цяпер паслухаць,
Мае шаноўныя сябры,
Аповяд пра добрага Роберта,
Што жыў у час Дагаберта?
З Рыма ехаў ён дамоў,
Маючы вельмі мала грошай.
Гэты рыцар быў добры сабой,
разумны, хоць і молоденек.
У той час грошы
І каб надалей не адважваўся цудаў,
Злавілі праўдзіва павесіць
І жывата вельмі пазбавіць.
