Чысты ільсніцца падлогу; шкляныя чары бліскаюць;
Усе ўжо ўвянчаныя госці; іншай нюхаць, зажмурыцца,
Ладану салодкі дым; іншы адкрывае амфару,
Пах вясёлы віна разліваючы далече; посуд
Светлай сцюдзёнай вады, залацістыя хлябы, бурштынавы
Мёд і сыр малады - усё гатова; ўвесь прыбраны кветкамі
ахвярнік. хоры спяваюць. Але на пачатку трапезы, іншы,
Павінна тварыць паліваньне, вяшчаць благовещие прамовы,
Павінна несмяротных маліць, ды будуць годнымі нас чыстай душою
праўду ахоўваць: бо яно ж і лягчэй. Цяпер мы прыступім:
Кожны ў меру сваю пі. Бяды не вялікія
У ноч, вяртаючыся дадому, на раба абапірацца; але слава
госцю, які за чарай гутарыць мудра і ціха!
