Сумны і вясёлы ўваходжу, разьбяр, у тваю майстэрню:
Гіпсе ты думкі даеш, мармур паслухаецца вас:
колькі багоў, і багінь, і герояў!.. Вось Зеўс Грамабой,
Вось з подлобья глядзіць, дуя ў цаўніцы, сатыр.
Здесь зачинатель Барклай, а тут Спраўцу Кутузаў
Тут Апалон - ідэал, там Ниобея - смутак ...
весела мне. Але між тым у натоўпе маўклівых куміраў -
сумны гуляю: са мной добрага Дельвига няма;
У цёмнай магіле спачыў мастакоў сябар і дарадца.
Як бы ён абняў цябе! як бы ганарыўся табой!
