Ці раве звер у лесе глухім,
Ці трубіць рог, грыміць Ці гром,
Ці спявае панна за ўзгоркам -
На усякай гук
Свой водгук у паветры пустой
Народзіш ты раптам.
Ты аказваешся грукату грамоў
І голас ветру і хваляў,
І крыку сельскіх пастухоў -
І шлешь адказ;
Тебе ж няма водгуку ... Такі
І ты, паэт!