Перад грабніц святых
Стаю панурыўшы кіраўніком ...
Усё спіць кругам; адны лампады
У цемры храма Залатога
Слупоў гранітныя грамады
І іх сцягоў навіс шэраг.
Пад імі спіць гэты валадар,
Гэты ідал паўночных дружын,
Масціты вартаўнік краіны дзяржаўнай.
Смиритель ўсіх яе ворагаў,
Гэты астатняй з зграі слаўнай
екацярынінскіх арлоў.
У тваім труне захапленне жыве!
Ён рускай голас нам выдае;
Ён нам паўтарае пра той Годзіньё,
Калі народнай веры голас
Паклікаў святой тваёй сівізне:
«Go, спасай!»Ты ўстаў - і выратаваў ...
Уваж ж і сёньня наш верны голас,
Устань і ратуй цара і нас,
Аб, старац грозны! на імгненне
Зьявіся каля дзвярэй труннай,
зьявіся, удыхні захапленне і стараннасцю
паліцам, пакінутым табой!
Зьявіся і прыладу сваёй
Нам скажы ў натоўпе правадыроў,
Хто твой спадчыннік, твой абраны!
Але храм - у маўчанне пагружаны,
І ціхі тваёй магілы лаянку
спакойны, вечны сон ...
